Ο υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής την εποχή της μεγάλης κρίσης χρέους στη χώρα της Λατινικής Αμερικής, Ντομίνγκο Καβάλλο, σε άρθρο του στο έγκυρο ευρωπαϊκό VOX υποστηρίζει ότι η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα ήταν εντελώς λανθασμένη. Υπενθυμίζει ότι η ανάπτυξη που παρουσίασε η Αργεντινή δυο χρόνια μετά την κρίση δεν οφειλόταν στην απεμπλοκή της ισοτιμίας του πέσσο από το δολάριο -και στη ραγδαία υποτίμηση- αλλά σε εξωγενείς οικονομικούς παράγοντες. Επιπλέον, δίδει πολύτιμες συμβουλές για την επίλυση της ελληνικής κρίσης, έτσι ώστε να αποφευχθούν τα λάθη που έγιναν στην περίπτωση της δικής του χώρας, παρά τις μεγάλες ομοιότητες που παρουσιάζουν οι δυο περιπτώσεις.
Ο κ. Καβάλλο αναφέρεται σε ολόκληρο το ιστορικό της κρίσης στην Αργεντινή και ψέγει ιδιαίτερα τη στάση του διεθνούς παράγοντα -περιλαμβανομένου του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου- που δεν τήρησε τα υπεσχημένα και ώθησε τη χώρα στη χρεοκοπία. Για το λόγο αυτό τονίζει τη σημασία που έχει για την ελληνική πολιτική ηγεσία να εξασφαλίσει ότι οι ευρωπαίοι εταίροι και το ΔΝΤ θα δεσμευθούν στο όποιο πρόγραμμα "οργανωμένης αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους" και δε θα το εγκαταλείψουν "στη μέση της διαδρομής".
Ο ...οδικός χάρτης που προτείνει ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Αργεντινής συνίσταται στα εξής πέντε σημεία:
*Όπως αναφέρει, "ο ευκολότερος τρόπος να πραγματοποιηθεί μια ελληνική αναδιάρθρωση θα ήταν να προσφερθεί μια ανταλλαγή (swap) των ελληνικών ομολόγων που κατέχουν ιδιώτες με άλλα, ονομαστικής αξίας αντίστοιχης με αυτήν που έχουν τα ελληνικά ομόλογα στην αγορά την παραμονή της αναδιάρθρωσης". Πρακτικά, εξηγεί, αυτό σημαίνει ενσωμάτωση του hair-cut (κούρεμα) που ήδη έχουν αποδεχθεί οι αγορές και, ως εκ τούτου, η απώλεια για τους ιδιώτες δε θα είναι σημαντική.
*Το δεύτερο σκέλος της πρότασης του κ. Καβάλλο συνίσταται στο να επιτραπεί στις τράπεζες να καθυστερήσουν την εγγραφή των ζημιών τους στα βιβλία από τις αρμόδιες αρχές, "διασπείροντας" την καταγραφή των ζημιών σε ένα εύρος ετών.
*Το τρίτο σκέλος της επιχείρησης "αναδιάρθρωση", λέει ο συντάκτης του άρθρου, συνίσταται στην επαναγορά δημοσίου χρέους από την Ελλάδα, με ομόλογα που θα της διατεθούν από τον μηχανισμό σταθερότητας (EFSF), ο οποίος θα λάβει ως εγγύηση ελληνικά περιουσιακά στοιχεία τα οποία έχουν προορισθεί για ιδιωτικοποίηση. Σημειώνει, ωστόσο, πως οι ιδιωτικοποιήσεις δεν πρέπει να γίνουν εσπευσμένα.
*Το τέταρτο σκέλος είναι να παραμείνει η Ελλάδα δεσμευμένη στο πρόγραμμα δημοσιονομικών και διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, ώστε να αποκατασταθεί η ανταγωνιστικότητα και να δημιουργηθεί ανάπτυξη.
*Τέλος, οι ελληνικές κι οι ευρωπαϊκές αρχές θα πρέπει να είναι έτοιμες να χρηματοδοτήσουν τις τράπεζες, οι οποίες αναπόφευκτα θα υποστούν διαφυγή κεφαλαίων στη διάρκεια της διαδικασίας αναδιάρθρωσης.