Την Παρασκευή 24 Ιουνίου φήμες κυκλοφόρησαν σε όλη την Ευρώπη πως η S&P προετοιμάζεται για υποβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της Ιταλίας. Αν και οι φήμες αυτές διαψεύστηκαν οι μετοχές των ιταλικών τραπεζών βούλιαξαν με τους επενδυτές να τις ξεπουλούν στο φόβο της μόλυνσης της χώρας από τον ιό της ευρωπαϊκή κρίσης. Λάδι στη φωτιά, έριξε η ανακοίνωση της Moody's πως θέτει σε αναθεώρηση για πιθανή υποβάθμιση 18 ιταλικές τράπεζες, μόλις λίγες εβδομάδες μετά την προειδοποίηση για πιθανή υποβάθμιση της Ιταλίας. Η πραγματική απειλή, όμως, είναι η αιτία που πρόβαλλε η Moody's ως βασική της πιθανής υποβάθμισης των ιταλικών τραπεζών: το γεγονός ότι κατέχουν μεγάλο ποσοστό του ιταλικού χρέους.
Η σύνδεση ιταλικών τραπεζών και ιταλικού δημοσίου μοιάζει επικίνδυνα με αυτήν στην περίπτωση της Ελλάδας όπου η κάθε υποβάθμιση στο κρατικό χρέος επέφερε υποβάθμιση σε αυτό των τραπεζών εξαιτίας της μεγάλης κατοχής τους κρατικού χρέους. Ο φαύλος αυτός κύκλος οδήγησε τις ελληνικές τράπεζες εκτός αγοράς κεφαλαίων και τώρα έχει αρχίσει να απειλεί και την Ιταλία.
Το κόστος κρατικού δανεισμού έχει αυξηθεί στο δεύτερο υψηλότερο επίπεδο από το 2001 για την Ιταλία, με τη χώρα να δανείζεται σήμερα από 70% μέχρι 100% υψηλότερα απ' ότι πριν 8-10 μήνες, ανάλογα με το χρονικό ορίζοντα δανεισμού. Το επιτόκιο του 10ετούς ομολόγου της χώρας άγγιξε το 5,00% ενώ μετοχές τραπεζών στο ιταλικό χρηματιστήριο όπως η UniCredit και η Intesa Sanpaolo βρέθηκαν να χάνουν μέχρι και 8% την Παρασκευή, προκαλώντας την άρση της διαπραγμάτευσης τους για λίγες ώρες, κίνηση που βοήθησε στη μείωση των πιέσεων.
Τα σύννεφα μίας χρηματοπιστωτικής καταιγίδας έχουν αρχίσει να μαζεύονται πάνω από την Ιταλία και το αν αυτή θα ξεσπάσει καθώς και το μέγεθος της ζημίας που θα προκαλέσει εξαρτώνται τόσο από το πως θα αντιδράσει η ιταλική κυβέρνηση όσο και από τις εξελίξεις στην ευρωπαϊκής κρίση και τη διεθνή οικονομία. Ο Πρωθυπουργός της χώρας, Σίλβιο Μπερλουσκόνι, μόλις ανακοίνωσε ένα πακέτο τόνωσης το οποίο ελπίζει πως θα τονώσει την ανάπτυξη αλλά είναι πιθανό να οδηγήσει σε περαιτέρω αύξηση του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ στο μεσοπρόθεσμο ορίζοντα. Την ίδια στιγμή οι επενδυτές έχουν αρχίσει να συνειδητοποιούν πως η όποια αδυναμία αποπληρωμής ευρωπαϊκού χρέους στο εξής θα συνεπάγεται τη συμμετοχή τους στις απώλειες που θα προκύψουν και αυτό τους κάνει να πουλούν ευρωπαϊκές τράπεζες και να αγοράζουν τα CDS τους, γεγονός που προκαλεί πωλήσεις των ομολόγων τους και κάνει το κόστος δανεισμού τους υψηλότερο.
Με όλη τη συζήτηση για την ευρωπαϊκή κρίση μέχρι σήμερα να έχει επικεντρωθεί στις Ε4 χώρες, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία, οι αγορές δεν είναι έτοιμες για μία αρνητική έκπληξη από την Ιταλία, χώρα που ανήκει στο κλαμπ των G8. Τα πρώτα σημάδια μίας μόλυνσης της, όμως, έχουν αρχίσει να φαίνονται και αν η Ιταλία ασθενήσει τότε η Ευρώπη θα εύχεται να είχε σώσει την Ελλάδα πολύ νωρίτερα.