Το 1997 απετέλεσε έτος καμπής για το ελληνικό χρηματιστήριο, έτος που ξεκίνησε η μεγάλη άνθησή του. Η χρηματιστηριακή αγορά, 14 χρόνια μετά, επέστρεψε στο… 1997, και συγκεκριμένα στα χαμηλότερα επίπεδα από τη συνεδρίαση της 7ης Ιανουαρίου του 1997. Τότε η χρηματιστηριακή αξία ήταν στα 18 δισ. ευρώ, ενώ σήμερα στα 41 δισ. ευρώ. Η συνολική κεφαλαιοποίηση της αγοράς πάντως έχει υποχωρήσει κατά 14 δισ. ευρώ από τις αρχές του 2011, ενώ ο βασικός χρηματιστηριακός δείκτης έχει καταγράψει απώλειες 29,40%.
Η αγορά εκτός από τα εσωτερικά προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει, βρίσκεται πλέον στη δίνη μίας παγκόσμιας χρηματιστηριακής αναταραχής , με τους χρηματιστηριακούς αναλυτές να εκτιμούν ότι η υποβάθμιση των ΗΠΑ θα εγκαινιάσει μία περίοδο μεγάλης ρευστότητας στις αγορές. Η ελληνική αγορά ταλαιπωρείται εδώ και αρκετούς μήνες από την κρίση χρέους και οι όποιες λύσεις έχουν δοθεί σε επίπεδο ΕΕ, έχουν ασθενή και βραχύβια αποτελέσματα. Οι χρηματιστηριακοί αναλυτές τονίζουν ότι θα πρέπει να βρεθεί μία λύση σε κεντρικό επίπεδο η οποία θα είναι πειστική, όπως η έκδοση ευρωομολόγου, για να ανατρέψει το αρνητικό κλίμα στο ΧΑ.
Οι μη πειστικές λύσεις στην κρίση χρέους, όπως παρατηρούν οι ίδιοι παράγοντες έδωσε «τροφή» στην υποτιμητική κερδοσκοπία, η οποία βεβαίως δεν είναι καινούργιο φαινόμενο, αλλά ασκείται, κυρίως επί των τραπεζικών μετοχών, από το φθινόπωρο του 2009!
Κάθε άλλο παρά τυχαία ήταν η χθεσινή απόφαση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, η οποία προχώρησε σε απαγόρευση των ανοικτών πωλήσεων και για δύο μήνες, ενώ ανάλογη απόφαση είχε λάβει και τον Απρίλιο του 2010.
Οι τραπεζικές μετοχές έχουν βρεθεί στο επίκεντρο των ρευστοποιήσεων καθώς υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα για τις επιπτώσεις που θα επωμισθούν από την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων και την ανάγκη να προχωρήσουν σε νέες κεφαλαιακές ενισχύσεις, μέσω αυξήσεων του μετοχικού τους κεφαλαίου.
Η πορεία των τραπεζικών μετοχών θα εξαρτηθεί εν πολλοίς από το πιο σενάριο θα υλοποιηθεί τελικά σε σχέση με την ανταλλαγή των ομολόγων.
Το λιγότερο επώδυνο σενάριο περιορίζει το κόστος από την ανταλλαγή ομολόγων γύρω στα 3 δισ. ευρώ, ενώ το πιο δυσμενές για τις ελληνικές τράπεζες σενάριο οδηγεί τις ελληνικές τράπεζες σε ζημίες που θα κυμανθούν στα 9 με 10 δισ. ευρώ. Έτσι, όπως παρατηρούν χρηματιστηριακοί αναλυτές, απαιτείται να ξεκαθαρίσει άμεσα το τοπίο σχετικά με τη διαπραγμάτευση για τη μετακύλιση των ομολόγων.
Πάντως μέσα στο κλίμα αναταραχής και αβεβαιότητας που επικρατεί τις αγορές, τραπεζικά στελέχη ανησυχούν μήπως αυτό το κλίμα επηρεάσει αρνητικά και τις διαπραγματεύσεις με τις τράπεζες για την ανταλλαγή των ελληνικών ομολόγων. Ο τραπεζικός δείκτης από την αρχή του έτους καταγράφει πτώση 43,64%, πολύ μεγαλύτερες σε σχέση με τον Γενικό Δείκτη Τιμών.
Οι αποτιμήσεις των ελληνικών τραπεζικών μετοχών είναι μέχρι και τρεις φορές χαμηλότερες από τις αντίστοιχες εταιρείες εισηγμένες σε διεθνή Χρηματιστήρια.
Εκτός από τη μεγάλη πίεση που έχουν δεχθεί οι τραπεζικές μετοχές, ιδιαίτερη ανησυχία προκαλεί η μεγάλη πίεση που δέχονται, τις τελευταίες συνεδριάσεις οι μετοχές του ΟΤΕ, της ΔΕΗ και του ΟΠΑΠ, οι οποίες κατέγραψαν ιστορικά χαμηλά, με τις πληροφορίες από χρηματιστηριακά γραφεία να κάνουν λόγο για μαζικές πωλήσεις εκ μέρους ξένων χαρτοφυλακίων, τα οποία αποεπενδύουν από την ελληνική αγορά.
Η συνολική αποτίμηση της αγοράς φθάνει σχεδόν στο 20% του ΑΕΠ, επίδοση που είναι η χαμηλότερη των τελευταίων 14 ετών, όταν στις ευρωπαϊκές αγορές προσεγγίζει το 70%.
Ενδεικτικό της απαξίωσης της ελληνικής χρηματιστηριακής αγοράς είναι το γεγονός ότι θεωρητικά με 22,551 δισ. ευρώ μπορεί κάποιος να αγοράσει τις 10 πρώτες σε κεφαλαιοποίηση εισηγμένες (Coca Cola 3E, Εθνική, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ, ΕΛΠΕ, ΔΕΗ, Alpha Bank, Eurobank, Τιτάν και Κύπρου).
Στη μείωση της κεφαλαιοποίησης του ελληνικού χρηματιστηρίου σημαντικό ρόλο έχουν παίξει και οι ρευστοποιήσεις ελληνικών τίτλων από ξένα χαρτοφυλάκια. Μόνο στο πρώτο εξάμηνο του 2011 ρευστοποίησαν μετοχές συνολικής αξίας 453,60 εκατ. ευρώ, ενώ από τον Μάιο του 2010 όταν υπογράφηκε το Μνημόνιο έως και τα τέλη Ιουνίου 2011, οι εκροές ανέρχονται σε 949,71 εκατ. ευρώ.