Η Taunus αποτελεί την 8η σε μέγεθος τραπεζική εταιρεία συμμετοχών των ΗΠΑ και δεν είναι ιδιαίτερα γνωστή στην Ευρώπη. Αποτελεί όμως τη βoρειοαμερικανική θυγατρική της γερμανικής Deutsche Bank και διαθέτει ενεργητικό άνω των 380 δις δολαρίων. Η Deutsche Bank έχει υψηλή έκθεση σε ευρωπαϊκούς κρατικούς τίτλους και τραπεζικά ομόλογα και αποτελεί τη μεγαλύτερη γέφυρα τραπεζικών κινδύνων ανάμεσα στην Ευρώπη και την Αμερική και την Ευρώπη. Αυτό σημαίνει ότι είναι ένα ίδρυμα που μεταφέρει εκατέρωθεν τους κινδύνους ανάμεσα στις δύο αυτές μεγα-οικονομίες. Από όπου κι αν την πιάσουμε, η Deutsche Bank αποτελεί έναν τραπεζικό γίγαντα. Στα τέλη Σεπτεμβρίου, σύμφωνα με τα στοιχεία της ίδιας της τράπεζας, το σύνολο του ενεργητικού της έφτανε τα 2.28 τρις ευρώ ή τα 3.08 τρις δολάρια. Σύμφωνα με το The Banker, με στοιχεία του 2010, η Deutsche Bank είναι η δεύτερη σε μέγεθος παγκόσμια τράπεζα στη βάση του ενεργητικού της, πίσω από την γαλλική BNP Paribas που είναι η πρώτη.
Η γερμανική τράπεζα έχει ωστόσο τρομερό πρόβλημα κεφαλαιοποίησης. Τα συνολικά ίδια κεφάλαια της στο τέλος του τρίτου τριμήνου ήταν μόλις 51.9 δις ευρώ, πράγμα που σημαίνει ότι είχε δείκτη μόχλευσης (συνολικό ενεργητικό δια ιδίων κεφαλαίων) σχεδόν 44. Το ακόμη πιο σημαντικό είναι πως ο δείκτης μόχλευσης της Deutsche Bank αυξήθηκε από το δεύτερο στο τρίτο τρίμηνο, από 36 (με το ενεργητικό στα 1.849 τρις ευρώ και τα ίδια κεφάλαια στα 51.678 δις) σε 44.
Ακόμη και με βάση τα σύγχρονα τραπεζικά πρότυπα, η Deutsche Bank έχει ακραία υψηλή μόχλευση. Για να το αντιληφθούμε αυτό καλύτερα, αρκεί να δούμε πως η αμερικανική JP Morgan Chase έχει ισολογισμό κατά 20% μικρότερο της Deutsche Bank αλλά σχεδόν διπλάσιο δείκτη κεφαλαιακής επάρκειας, που αποτελεί τον σημαντικότερο δείκτη της χρηματοπιστωτικής ισχύος μιας τράπεζας. Και ότι η Bank of America, που η αδυναμία της αποτελεί βασική πηγή ανησυχιών και συζητήσεων σήμερα στην Αμερική, έχει διπλάσια ίδια κεφάλαια από της Deutsche Bank.
Σε παγκόσμιο επίπεδο παρά ταύτα, ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας της Deutsche Bank θεωρείται καλός με βάση τα κριτήρια τραπεζικού κλάδου. Στα τέλη του τρίτου τριμήνου ο βασικός δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας Tier 1 της Deutsche Bank ήταν 13.8%, έναντι 12.3% στο τέλος του 2011 και ο δείκτης κεφαλαιακής επάρκειας Core Tier 1 που αποκλείει τα υβριδικά κεφάλαια τα οποία μπορούν να μετατραπούν σε μετοχές ήταν 10.1%.
Πώς μπορεί όμως μια τράπεζα με τόσο υψηλή μόχλευση να εμφανίζει τόσο καλή κεφαλαιοποίηση;.. Η απάντηση είναι ότι το απαλλαγμένο κινδύνων ενεργητικό της στα τέλη Σεπτεμβρίου ήταν 337.6 δις ευρώ. Αλλά τι σημαίνει απαλλαγμένο κινδύνων ενεργητικό στην Ευρώπη σήμερα; Σημαίνει κρατικοί τίτλοι, που βέβαια κάθε άλλο παρά απαλλαγμένοι κινδύνων πλέον είναι.
Βεβαίως η Deutsche Bank μπορεί να έχει ως επί το πλείστον γερμανικά ομόλογα που θεωρούνται ακόμη ‘ασφαλείς λιμένες’. Αλλά παρά το μεγάλο ξεφόρτωμα ιταλικών τίτλων που έκανε από το καλοκαίρι και μετά, η Deutsche Bank εξακολουθεί να έχει υψηλή έκθεση σε ιταλικά και γαλλικά ομόλογα.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για την Deutsche Bank, ωστόσο, βρίσκεται στην Αμερική. Η γερμανική τράπεζα υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους εκδότες τιτλοποιημένων στεγαστικών δανείων κατά τη διάρκεια της φούσκας των ακινήτων – συγκεκριμένα μια από τις τέσσερις μεγαλύτερες εταιρείες τιτλοποίησης στεγαστικών δανείων. Και υπάρχουν όλα τα ερωτηματικά ως προς το αν η Deutsche Bank έχει κάνει σωστά τη δουλειά της και αν έχει σεβαστεί τα δικαιώματα των επενδυτών.
Σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της FED, η Taunus έχει συνολικά ίδια κεφάλαια μόλις 4.876 δις δολάρια. Αυτό σημαίνει ότι έχει δείκτη μόχλευσης 78. Υπάρχει ένα θέμα ως προς το πώς μπορεί το νέο συμβούλιο των αμερικάνικων εποπτικών αρχών να επιτρέπει στη θυγατρική της Deutsche Bank να λειτουργεί με μόχλευση η οποία εγείρει τεράστιους κινδύνους για το υπόλοιπο χρηματοπιστωτικό σύστημα;
Στο παρελθόν οι αμερικανικές αρχές θεωρούσαν ότι η Deutsche Bank είχε αρκετά ισχυρό προϋπολογισμό ώστε να παράσχει άπειρα κεφάλαια στην αμερικανική θυγατρική της σε περίπτωση ανάγκης. Τώρα όμως αυτό μοιάζει αμφισβητήσιμο. Στις αρχές του έτους το Bloomberg ανέφερε ότι η Taunus θα χρειαστεί επιπλέον κεφάλαια ύψους 20 δις ευρώ για να ανταποκριθεί στις νέες κεφαλαιακές απαιτήσεις της Αμερικής και ότι η Deutsche Bank προσπαθούσε να αλλάξει το καθεστώς της θυγατρικής της και να την αποσύρει από την κατηγορία των τραπεζικών εταιρειών συμμετοχών για να αποφύγει την αύξηση των κεφαλαίων της.
Σύμφωνα με ένα σπουδαίο βιβλίο των Gary Stern και Ron Feldman με τίτλο ‘Too big to fail’, που κυκλοφόρησε από το 2004, δηλαδή αρκετά πριν την κρίση, και το οποίο κατέγραφε τις εσωτερικές στρεβλώσεις του συστήματος που ενθάρρυναν τη δραματική ανάληψη κινδύνων, η Deutsche Bank ήταν το νούμερο 4 στο κατάλογο των μεγάλων και πολύπλοκων τραπεζικών οργανισμών με βάση το μέγεθος του ενεργητικού τους τα οποία αντιπροσώπευαν μεγάλους ηθικούς κινδύνους.
Το 2008 δεν είχε δοθεί η απαραίτητη προσοχή στην περίπτωση της Taunus, ή και της ίδιας της Deutsche Bank, γιατί είχε θεωρηθεί ότι η μητρική τράπεζα έχει επαρκή ισολογισμό για να στηρίξει όλες της τις δραστηριότητες. Αλλά ενδέχεται αυτό να μην ισχύει πια για τις τράπεζες της Ευρωζώνης. Εξάλλου ούτε καν το 2008-2009 δεν ίσχυε. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, η Deutsche Bank έχει πάρει σημαντική βοήθεια από την αμερικανική Ομοσπονδιακή Τράπεζα: Συγκεκριμένα έχει πάρει 11.8 δις μέσω της διάσωσης της ασφαλιστικής AIG, υπήρξε το ίδρυμα που άντλησε τη μεγαλύτερη ρευστότητα από την FED αλλά ήταν και ο μεγαλύτερος χρήστης του προγράμματος στήριξης προβληματικών τίτλων TARP της αμερικάνικης Ομοσπονδιακής Τράπεζας κατά τη διάρκεια της κρίσης.