Σελίδα 1 από 1

Αβραμόπουλος: «Παράθυρο» συναίνεσης με ΠΑΣΟΚ

Δημοσιεύτηκε: Κυρ 15 Μάιος 2011, 22:46
από Arxontas
«Παράθυρο» για συναίνεση της ΝΔ σε "ένα σωστό, ρεαλιστικό και με προοπτική σχέδιο διεξόδου από την κρίση", αφήνει ο αντιπρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας κ. Δημήτρης Αβραμόπουλος, σε συνέντευξή του στην «Καθημερινή», προσθέτοντας ωστόσο ότι η πρωτοβουλία ανήκει στην κυβέρνηση.

Ο κ. Αβραμόπουλος, ζήτησε μεταξύ άλλων υποστολή των «κομματικών σημαιών» μπροστά στο εθνικό συμφέρον και λέει «ναι» στη συνεννόηση των πολιτικών δυνάμεων, επί τη βάσει όμως μιας άλλης πολιτικής. Επίσης, θεωρεί πιθανές τις πρόωρες εκλογές και δεν αποκλείει συνεργασίες την επομένη.

Η συνέντευξη του κ. Αβραμόπουλου

- Τη στιγμή που ο Αντώνης Σαμαράς, από το Ζάππειο, έλεγε «όχι» στη συναίνεση επί αυτού του Μνημονίου, στις Βρυξέλλες, ο Ολι Ρεν καλούσε τα ελληνικά κόμματα να αφήσουν τις έριδες και να στηρίξουν το πρόγραμμα εξυγίανσης της οικονομίας. Υπάρχει αδυναμία των Ευρωπαίων να κατανοήσουν τις θέσεις της Ν.Δ.;

- Ο Αντώνης Σαμαράς, μπροστά στο αδιέξοδο που μας οδήγησε η κυβερνητική πολιτική του συγκεκριμένου Μνημονίου, τόνισε ότι η ενότητα επιβάλλεται για το σωστό. Και το σωστό ορίζεται από κοινού. Εκεί βρίσκεται η βάση της εθνικής συνεννόησης, και όχι εκ των υστέρων σύμπραξη σε λάθος πολιτική. Ο κ. Παπανδρέου αντελήφθη με καθυστέρηση ενάμιση χρόνου την ανάγκη για εθνική συνεννόηση. Χαμένος πολιτικός χρόνος. Αυτό το έχουν αντιληφθεί και στην Ευρώπη και αυτό εννοεί ουσιαστικά ο επίτροπος Ολι Ρεν, όταν μιλάει για συναίνεση στην Ελλάδα. Στην κυβέρνηση απευθύνεται, όχι στην αξιωματική αντιπολίτευση. Η πρωτοβουλία ανήκει πάντοτε στην εκτελεστική εξουσία. Ουδείς νοήμων άνθρωπος θα αρνείτο να δώσει χείρα βοηθείας σε ένα σωστό, ρεαλιστικό και με προοπτική σχέδιο διεξόδου από την κρίση. Ναι, λοιπόν στη συνεννόηση, σε σωστή πολιτική βάση μιας άλλης πολιτικής, για το καλό της Ελλάδος. Αυτή την πολιτική προτείνουμε. Ο κομματικός και κυβερνητικός «πατριωτισμός» να υποστείλει τις σημαίες εμπρός στο εθνικό συμφέρον. Ηδη, είναι αργά.

- Κατά πολλούς, η ομιλία του κ. Αντ. Σαμαρά στο Ζάππειο ήταν το τελευταίο βήμα προτού η Ν.Δ. ζητήσει τη διεξαγωγή πρόωρων εκλογών. Θεωρείτε πως, δοθεισών των συνθηκών, αυξάνονται οι πιθανότητες πρόωρης προσφυγής στις κάλπες;

- Είναι πιθανό και είμαστε πανέτοιμοι. Με την παρουσίαση του «Ζαππείου ΙΙ», έχουμε ήδη καταθέσει τις βασικές θέσεις και την πλατφόρμα διακυβέρνησης της Ν.Δ. Και εμείς θα σεβαστούμε τις δεσμεύσεις μας, με νέες αντιλήψεις, νοοτροπίες, συμπεριφορές, μεθοδολογίες, πρακτικές, ύφος και ήθος. Προϋπόθεση γι' αυτό, η αυτογνωσία, η βούληση, η αποφασιστικότητα και η εσωτερική μας δύναμη για αλλαγές. Κοιτάμε μόνο μπροστά.

- Δημοσκοπικά, το πιθανότερο σενάριο είναι να μην υπάρξει αυτοδυναμία. Θα βλέπατε το ενδεχόμενο ενός μεγάλου συνασπισμού ή και οικουμενικού σχήματος;

- Κάθε πολιτική πρέπει να αποβλέπει στην ενδυνάμωση των θεσμών και με στοχευμένο εθνικό σχέδιο να αντιμετωπίσουμε με ρεαλισμό, ειλικρίνεια και εθνική στρατηγική και την οικονομική και την πολιτική κρίση. Στο ενδεχόμενο που αναφέρεσθε, θα εξετάσουμε τα δεδομένα και θα καθορίσουμε τη στάση μας. Πάνω απ' όλα, η Ελλάδα και το εθνικό συμφέρον.

- Στο «Ζάππειο ΙΙ», η Ν.Δ. υιοθέτησε μια εντυπωσιακή πρόταση για οριζόντιο συντελεστή φορολόγησης 15% για επιχειρήσεις και μερίσματα. Τι γίνεται, όμως, στο σκέλος των εσόδων, έως ότου αυτός ο κύκλος ανάπτυξης αποδώσει;

- Σίγουρα, η υψηλή φορολογία οδηγεί τη χώρα στην αντίθετη κατεύθυνση, από αυτή που πρέπει να ακολουθεί, προκειμένου να μειωθεί το έλλειμμα. Με το Μνημόνιο, το έλλειμμα συνεχώς αυξάνεται, διότι δεν αφήνει περιθώριο, όχι μόνο στους επιχειρηματίες, αλλά και στη μικρομεσαία τάξη, να κινηθεί και να ζωντανέψει η αγορά. Είναι ένας φαύλος κύκλος, που δεν οδηγεί πουθενά. Η ανάπτυξη είναι το ζητούμενο και η βαριά φορολογία την καθηλώνει.

- Δύο άλλα σημεία αφορούν, αφενός, τη χορήγηση αμνηστίας για την εισαγωγή κεφαλαίων στη χώρα και την απόκτηση κατοικίας, αφετέρου δε, τη νομιμοποίηση αυθαιρέτων. Εγείρονται εν προκειμένω και ζητήματα νομιμότητας.

- Κατ' αρχήν, δεν πρόκειται για αμνηστία. Πρόκειται για μια ρεαλιστική πρόταση, που επιβάλλεται από τις σημερινές συνθήκες, περιορισμένη ως προς την έκταση εφαρμογής της, αλλά και χρονικά. Ενα μέτρο, που εξηγείται από την έκτακτη κατάσταση που αντιμετωπίζει η χώρα μας σήμερα. Ισχύει για ένα χρόνο. Δεν αφορά στο μαύρο χρήμα, ούτε σε παράνομο πλουτισμό. Επίσης, για τρία χρόνια καταργείται το «πόθεν έσχες» για κάθε κατοικία, ώστε να αναζωογονηθεί η ανάπτυξη. Η πολιτική είναι η τέχνη του εφικτού. Η χώρα έχει ανάγκη από ρευστότητα. Αυτό λείπει σήμερα από την Ελλάδα και αυτό είναι η πηγή του κακού. Από τη ρευστότητα, εξαρτάται η ανάπτυξη. Το ίδιο ισχύει κατ' αναλογία και για τη νομιμοποίηση των αυθαιρέτων, στο πλαίσιο, πάντοτε, της συνταγματικής επιταγής για την προστασία του περιβάλλοντος. Και σε αυτά, εξαιρούνται ειδικές περιοχές και ειδικοί χώροι, όπου δεν μπορούν να υπάρχουν παράνομα κτίσματα. Και βέβαια, από εκεί και πέρα, δρακόντειοι νόμοι για όποιους παρανομήσουν.

- Κύριε Αβραμόπουλε, κλείνοντας, μήπως φτάσαμε στο τέλος εποχής και απαιτείται μια «θυσία» του εν ενεργεία πολιτικού προσωπικού, ώστε να ανοίξει ένας νέος κύκλος;

- Η Ιστορία έχει αποδείξει ότι το τέλος μιας εποχής έρχεται με κρίσεις και καταστροφές. Ωστόσο, η πολιτική τάξη της χώρας έχει ακόμα πολιτικό απόθεμα. Μπορεί να κινητοποιηθεί πριν πέσουμε στον γκρεμό. Θα κριθεί από τον βαθμό σύνεσης και ωριμότητας που διαθέτει. Χρειάζεται επανάσταση ιδεών, πολιτικών και προσώπων, για να περάσει η Ελλάδα στη νέα εποχή. Τίποτα δεν μπορεί να είναι πλέον όπως πριν. Και αυτό νομίζω το έχουμε αντιληφθεί όλοι. Οσοι δεν το αντιλαμβάνονται, είναι εκτός πραγματικότητας και η κοινωνία θα τους αποσύρει.

Τα τελευταία αποθέματα σύνεσης, ας μας βοηθήσουν να μη διολισθήσουμε σε ανώφελες, άσκοπες και επιζήμιες αντιπαραθέσεις, σε κοινωνικές συγκρούσεις και εμφυλιακές συμπεριφορές. Με κάθε τρόπο, να αποφύγουμε το πολιτικό αδιέξοδο και το χάος που θα το συνοδεύσει, με αποτέλεσμα μια ανεξέλεγκτη εθνική και κοινωνική περιπέτεια. Με κάθε τρόπο να διασφαλίσουμε την κοινωνική σταθερότητα. Να αφήσουμε ελεύθερες τις δυνάμεις και τις ιδέες, που η κρίση… γεννάει, να γίνουν θετική ενέργεια στην υπηρεσία του κοινού μέλλοντός μας.