Σήμερα υπάρχουν πολλές εναλλακτικές επιλογές, πιο «πράσινες» και σίγουρα πιο οικονομικές για την τσέπη από τις πλαστικές σακούλες. Όπως για παράδειγμα οι υφασμάτινες τσάντες ή οι σακούλες από ανακυκλωμένο χαρτί.Η συνήθης πλαστική σακούλα αποτελείται κατά 100% από πολυαιθυλένιο, το οποίο προέρχεται από αργό πετρέλαιο. Έτσι οι πλαστικές τσάντες είναι κάθε άλλο παρά «φιλικές» προς το περιβάλλον. Για να διαλυθούν πλήρως απαιτούνται 400 έως 500 χρόνια. Η Κομισιόν επιθυμεί πλέον να απαγορεύσει την κυκλοφορία τους.
Μία σακούλα η οποία αποτελείται από βιοαποικοδομήσιμα υλικά, δηλαδή υλικά που έχουν την ικανότητα να βιοδιασπώνται, δεν σημαίνει ότι είναι εντελώς αθώα. Οι σακούλες αυτές αποτελούνται συνήθως κατά 70% από αργό πετρέλαιο και μόλις κατά 30% από «πράσινες» πρώτες ύλες. Έτσι πολλές από τις «bio» σακούλες είναι εν μέρει μόνο ανακυκλώσιμες.
Οι χαρτοσακούλες, αν και θεωρούνται λιγότερο επιβλαβείς από τις πλαστικές, δεν είναι ίσως ό,τι καλύτερο από οικολογική άποψη. Για τις συνήθεις χάρτινες σακούλες που βρίσκουμε σε πολλά καταστήματα χρησιμοποιούνται συχνά χημικές ουσίες, οι οποίες αυξάνουν την αντοχή τους. Οι χαρτοσακούλες από ανακυκλωμένο χαρτί είναι σαφώς καλύτερες.
Οι υφασμάτινες τσάντες από βαμβάκι ή λινάρι είναι ανθεκτικές και μπορούν να χρησιμοποιηθούν ακόμη και για χρόνια. Η παραγωγή τους ωστόσο απαιτεί περισσότερα υλικά και ενέργεια. Επίσης η καλλιέργεια των φυτών, από τα οποία προέρχονται τα νήματα και οι κλωστές, απαιτούν πολύ νερό και άλλους φυσικούς πόρους.
Αν και επαναχρησιμοποιούμενες, πολλές υφασμάτινες τσάντες αποτελούνται από πολυπροπυλένιο, υλικό τα οποίο δεν βιοδιασπάται εύκολα. Μια τέτοια τσάντα δεν είναι περισσότερο «φιλική» προς το περιβάλλον από τις κλασικές πλαστικές σακούλες πολυαιθυλενίου.
Φιλικές προς το περιβάλλον είναι πάντως οι τσάντες πολλαπλής χρήσης από πολυεστέρα, οι οποίες είναι εύχρηστες και κυκλοφορούν πλέον σε πολλά σχέδια και χρώματα. Ζυγίζουν 30 γραμμάρια λιγότερο από τις κοινές πλαστικές σακούλες μιας χρήσης και παρ' όλ' αυτά, μπορούν να μεταφέρoυν έως και δέκα κιλά.