Φαγητό εκτός σπιτιού χωρίς τύψεις

[Agrafos]

Πολλές φορές, φεύγοντας από το εστιατόριο ή την ταβέρνα, αισθανόμαστε την κοιλιά μας πρησμένη, και ξέρουμε ότι φάγαμε πολύ. Πόσο πολύ όμως; Αυτό δεν μπορούμε να το ξέρουμε με ακρίβεια, τις περισσότερες φορές όμως χάνουμε τον έλεγχο και τρώμε περισσότερο απ’ όσο πιστεύουμε! Γιατί συμβαίνει αυτό;

Το στομάχι μας δεν μπορεί να μετρήσει πόσο τρώει. Ούτε και η μνήμη μας μπορεί να μας βοηθήσει σ’ αυτό, ειδικά όταν τρώμε με παρέα ή σε οικογενειακές συγκεντρώσεις.Σύμφωνα με έρευνα, 5 λεπτά μετά το δείπνο, το 31% των ανθρώπων που έφευγαν από ένα ιταλικό εστιατόριο δεν μπορούσαν να θυμηθούν πόσο ψωμί έφαγαν και το 12% όσων έφαγαν ψωμί αρνήθηκαν ότι έφαγαν ψωμί!

Ακόμη, δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε εάν το γεύμα μας είχε κατά 20% παραπάνω ή κατά 40% παραπάνω θερμίδες από αυτές που χρειαζότανε να πάρουμε στο συγκεκριμένο γεύμα. Αφού σταματήσουμε να τρώμε, το μόνο που υπάρχει στο τραπέζι είναι άδεια πιάτα, άρα δεν υπάρχουν «ίχνη» για το πόσο φάγαμε.

Τι επηρεάζει το πόσο πολύ θα φάμε σε ένα γεύμα εκτός σπιτιού; Οι παράγοντες είναι πολλοί: το μέγεθος του πιάτου, ο φωτισμός, τα χρώματα στους τοίχους, η θερμοκρασία του χώρου και ένα σωρό άλλοι «κρυφοί» παράμετροι. Το περιβάλλον επηρεάζει καθοριστικά την κατανάλωση τροφής και την ικανότητά μας για έλεγχο. Οι περισσότεροι δεν λαμβάνουμε καν υπόψη τη σωματική πείνα, που αποτελεί τον καλύτερο οδηγό για το πότε πρέπει να κατεβάσουμε το πιρούνι.

Προκύπτει λοιπόν ότι θα πρέπει να αλλάξουν οι εξωτερικοί παράγοντες, το περιβάλλον μας δηλαδή (π.χ. το μέγεθος της μερίδας που μας προσφέρεται), για να μπορέσουμε να κρατήσουμε ένα μέτρο στην ποσότητα του γεύματος που θα καταναλώσουμε, καθώς οι εσωτερικοί παράγοντες (π.χ. πείνα) έχουν πολύ μικρή ισχύ σε γεύματα εκτός σπιτιού.

Όσον αφορά λοιπόν τις συνθήκες που επικρατούν στο εστιατόριο και αυξάνουν την πρόσληψη φαγητού, δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράγματα… Μπορούμε να επέμβουμε μόνο στις ποσότητες των φαγητών που θα παραγγείλουμε. Πρέπει να γνωρίζουμε ότι όσο περισσότερο φαγητό υπάρχει στο τραπέζι τόσο περισσότερο θα φάμε, άσχετα με το βαθμό της πείνας μας.

Δεδομένου ότι οι μερίδες των εστιατορίων σήμερα είναι πιο μεγάλες από ποτέ, μπορούμε να παραγγείλουμε μόνο τη μερίδα μας και μία απλή σαλάτα (που θα μοιραστούμε) χωρίς βαριές σως, και τίποτε άλλο (διάφορα ορεκτικά). Εναλλακτικά μπορούμε να παραγγείλουμε μόνο ορεκτικά και όχι μερίδες. Επειδή πολλές φορές η μία μερίδα είναι αρκετή για 2 άτομα, μπορούμε να μοιραστούμε τη μερίδα μας με κάποιον άλλον. Σε μπουφέδες ή οικογενειακές συγκεντρώσεις, καλό είναι να γεμίζουμε 1 φορά το πιάτο μας και να είμαστε επιλεκτικοί διαλέγοντας τα τρόφιμα που μας αρέσουν περισσότερο, να τρώμε αργά, και να απομακρύνουμε το πιάτο μας αφού τελειώσουμε.

Υγιής διατροφική συμπεριφορά είναι να σηκωνόμαστε από το τραπέζι όταν νιώθουμε ότι χορτάσαμε, και όχι όταν νιώθουμε δυσφορία από το πρήξιμο της κοιλιάς. Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι ποτέ δεν είναι αργά να αλλάξουμε μια τακτική που ακολουθούσαμε επί σειρά ετών, εάν έτσι πρόκειται να έχουμε ένα υγιές βάρος.