Η διεθνής οικονοµική κρίση όσο περνά ο καιρός µεταλλάσσεται κάθε τόσο και βαθαίνει αυτοτροφοδοτούµενη. Ξεκίνησε από την Αµερική ως πιστωτική, µετατράπηκε σε δηµοσιονοµική λόγω της στήριξης των τραπεζών, αυτή µε τη σειρά της εξελίχθηκε σε κρίση χρέους και πλέον επιστρέφει ξανά ως πιστωτική µε ακόµη χειρότερους όρους. Ο κίνδυνος να πέσουν µεγάλες διεθνείς τράπεζες πολλαπλασιάζεται στην παρούσα φάση της εξελισσόµενης κρίσης, καθώς οι χώρες είναι περισσότερο εκτεθειµένες σε χρέη και οι κυβερνήσεις είναι αδύναµες, έχοντας απέναντί τους δύσπιστους και λιγότερο ανεκτικούς πολίτες που αντιδρούν και δεν δίνουν λευκές επιταγές σε προγράµµατα διάσωσης είτε χωρών είτε τραπεζών. Με άλλα λόγια, το διεθνές οικονοµικό περιβάλλον επιδεινώνεται και ένα δεύτερο κύµα ύφεσης, που θα συνοδεύεται από καταρρεύσεις, περισσότερους ανέργους, κοινωνικές εκρήξεις και πολιτικά απρόοπτα, απειλεί το ανεπτυγµένο βόρειο ηµισφαίριο του πλανήτη. Η Ελλάδα σε αυτές τις συνθήκες είναι απόλυτα επισφαλής, ίσως να είναι και το πρώτο θύµα της επερχόµενης επιδείνωσης της παγκόσµιας οικονοµίας. Εχει απολέσει την εµπιστοσύνη των ξένων και το εσωτερικό της µέτω πο είναι κλονισµένο. Η κυβέρνηση είναι αντιµέτωπη µε την απόλυτη ανατροπή των πρώτων λόγων της και η αντιπολίτευση κάνει τυφλό πόλεµο φθοράς απλώς για την εξουσία, µη αντιλαµβανόµενη πως τούτη την ώρα παλεύει για πουκάµισο αδειανό. Κακά τα ψέµατα, όσο η πολιτική ηγεσία της χώρας δεν βρίσκει πεδίο επαφής και συνεννόησης και δεν ανακτάται η εµπιστοσύνη στο εξωτερικό και στο εσωτερικό, το µοιραίο µπορεί να συµβεί ανά πάσα στιγµή. Υπό αυτή την έννοια οι πολίτες οφείλουν να γνωρίζουν ότι οι επόµενοι µήνες _ ίσως και οι επόµενες εβδοµάδες _ θα είναι θυελλώδεις, θα σηµάνουν το τέλος της ευδαίµονος µεταπολιτευτικής περιόδου, το τέλος του κράτους και της οικονοµίας των τελευταίων δεκαετιών.
Η µετάπτωση σε συνθήκες αντίστοιχες εκείνων που διαµορφώθηκαν µετά την κατάρρευση των καθεστώτων της Ανατολικής Ευρώπης πρέπει να θεωρείται σχεδόν βεβαία. Είτε γλιτώσουµε τη χρεοκοπία είτε όχι, πολύ περισσότερο αν εξωθηθούµε εκτός ευρωζώνης, τα πράγµατα θα δυσκολέψουν για όλους. Με άλλα λόγια, από εδώ και πέρα θα χρειαστεί πολύς κόπος, µεγάλη προσπάθεια και απόλυτη ψυχραιµία αν πραγµατικά θέλουµε να έλθουν καλύτερες ηµέρες.