Τις χειρότερες φήμες επιβεβαιώνει με τη στάση της η ελληνική δημόσια διοίκηση τις τελευταίες μέρες, παρά και ενάντια μάλιστα στην ανησυχία που δείχνουν μεσαία στελέχη της, όπως είναι σε θέση να γνωρίζει η στήλη. Συγκεκριμένα, ενώ φουντώνουν οι φήμες και οι πιο βάσιμες ανησυχίες για το μέλλον της Ελλάδας στο ευρώ, η κρατική μηχανή και ιδιαίτερα το υπουργείο Οικονομικών και η Τράπεζα της Ελλάδας αρνούνται να προβούν στην παραμικρή προετοιμασία για την επόμενη μέρα. Ο κίνδυνος είναι έτσι μια βίαιη εξώθηση της Ελλάδας από την Γερμανία να βρει τη χώρα ανέτοιμη και να εκτυλιχθούν σκηνές απείρου κάλους. Πρόκειται για ένα ενδεχόμενο που μπορεί να αποτραπεί αν από τώρα ανατεθεί σε στελέχη της κεντρικής Τράπεζας και του υπουργείου να εκπονήσουν σενάρια δίνοντας λύση σε πρακτικά προβλήματα τα οποία θα ανακύψουν την επόμενη μέρα κι έτσι η έξοδος από το ευρώ να βοηθήσει την ελληνική οικονομία.Ενδεικτικό στοιχείο για τις προετοιμασίες που γίνονται είναι δημοσίευμα της Wall Street Journal Europe της Δευτέρας 28 Νοεμβρίου με τίτλο «Οι αγορές χρήματος δοκιμάζουν την επιστροφή στη δραχμή». Αναφέρεται συγκεκριμένα σε εταιρείες κολοσσούς που διεκπεραιώνουν συναλλαγές ύψους 4 τρις. δολαρίων την ημέρα όπως η ICAP Plc και η CLS Bank International. Αμφότερες δοκιμάζουν πλατφόρμες και προχώρησαν ήδη σε στρες τεστ, σύμφωνα με το ρεπορτάζ της αμερικανικής εφημερίδας, που προβλέπουν την αποχώρηση της Ελλάδας από το ευρώ και την εισαγωγή δραχμής.
«Αυτές οι κινήσεις» εξηγεί η εφημερίδα «είναι σημάδια μιας βαθύτερης ανησυχίας ότι τουλάχιστον μια χώρα μπορεί να εγκαταλείψει το ευρώ. Τράπεζες, αναλυτές και επενδυτές προετοιμάζονται γι’ αυτό που πολλοί χαρακτηρίζουν ως μια αυξανόμενη πιθανότητα, μια ρήξη της ευρωζώνης είτε πλήρης είτε τμηματική που θα οδηγήσει στην ενδεχόμενη επιστροφή σε νομίσματα όπως η δραχμή, το γερμανικό μάρκο ή η ιταλική λίρα. Αυτό το σενάριο φαινόταν μακρινό μέχρι πριν λίγους μήνες αλλά ένας αυξανόμενος αριθμός αναλυτών και επενδυτών λέει τώρα ότι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά να προετοιμαστούν, ακόμη κι αν η ρήξη δεν συμβεί ποτέ».
Οι προετοιμασίες μάλιστα δεν επικεντρώνονται μόνο στον ιδιωτικό τομέα. Με βάση το ίδιο δημοσίευμα, ο βρετανός υπουργός Οικονομικών Τζορτζ Όσμπορν, δήλωσε την Κυριακή ότι η κυβέρνησή του έχει επιταχύνει τις προετοιμασίες της τους τελευταίους μήνες απέναντι σε μια ενδεχόμενη κατάρρευση της ευρωζώνης.
Οι ευθύνες που επωμίζεται η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ είναι τεράστιες δεδομένου ότι η επιλογή της Γερμανίας να σφίξει τα δημοσιονομικά λουριά με μια σαρωτική απόφαση κατά την διάρκεια της προσεχούς συνόδου κορυφής της 9ης Δεκεμβρίου θα εντείνει τις φυγόκεντρες τάσεις. Η παραμονή τότε της Ελλάδας στην ευρωζώνη δεν θα επαφίεται στην πρόθεση του Λουκά Παπαδήμου να απολύσει ακόμη και όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, πλην των …ΜΑΤ, για την οποία κανείς δεν αμφιβάλλει. Αντίθετα θα τεθούν τόσο αυστηροί, δρακόντειοι όροι για την συμμετοχή και τόσο αυτοματοποιημένες διαδικασίες για την έξοδο (ώστε να μην επαναληφθούν οι σημερινές πολιτικές διαπραγματεύσεις και ενδιάμεσες λύσεις) που εξ αρχής πολλές από τις σημερινές χώρες της ευρωζώνης θα βρεθούν εκτός.
Η International Herald Tribune μάλιστα της Δευτέρας 28 Νοεμβρίου χρησιμοποιεί το παράδειγμα της Συμφωνίας Σένγκεν: «Διακυβερνητικές συμφωνίες ανέκαθεν αποτελούσαν επιλογή απέναντι στην κρίση του ευρώ, παρότι σε έναν βαθμό στρέφονται ενάντια στην αρχή της αλληλεγγύης και της συναίνεσης των 27 κρατών – μελών της ΕΕ. Υπάρχει ένα προηγούμενο για τέτοιες συμφωνίες. Η Συμφωνία του Σένγκεν που καλύπτει τις μετακινήσεις χωρίς βίζα μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ θα μπορούσε να προσφέρει ένα μοντέλο για τους νέους δημοσιονομικούς κανόνες. Εκείνη η Συμφωνία που ξεκίνησε με μια Συνθήκη, καλύπτει τώρα 22 από τα 27 μέλη της ΕΕ, όπως και 3 χώρες εκτός ΕΕ. Κατά τον ίδιο τρόπο, οποιαδήποτε νέα συμφωνία για την ευρωζώνη μπορεί να μην καλύπτει όλες τις χώρες που ανήκουν στην ευρωζώνη»…
Αυτό είναι κάτι φυσικά που δεν αφορά την Ελλάδα κι ως εκ τούτου ποιος νοιάζεται…