Πολλά πράγματα αδυνατούμε να τα καταλάβουμε. Ας πούμε, τι ακριβώς σημαίνει εργασιακή εφεδρεία; Ή μισθολογική διαφορά; Προσπαθούμε να καταλάβουμε. Το ίδιο φανταζόμαστε ότι προσπαθούν και οι αλλοδαποί φίλοι μας. Μιλάμε για τον δεύτερο χρυσό αιώνα της ελληνικής δημοκρατίας. Τότε τους προσφέραμε τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας. Σήμερα κάνουμε πολλά βήματα στο μέλλον και τους προσφέρουμε μία θέση σ’ έναν υπερβατικό κόσμο...Είναι αλήθεια ότι επί δύο χρόνια οι Έλληνες υπουργοί άλλα λένε δημόσια, άλλα λένε στις μεταξύ τους συζητήσεις, άλλα στην Ευρωπαϊκή Ένωση, άλλα ψηφίζουν και άλλα εφαρμόζουν. Είναι ο ορισμός του φρενοκομείου.
Στο εξωτερικό μας έχουν βαρεθεί. Ναι μεν λένε δημόσια ότι αποκλείεται να βγούμε από την ευρωζώνη, ότι δεν υπάρχει πιθανότητα επιστροφής στην δραχμή, αλλά από την άλλη ο εκνευρισμός τους από την απαράδεκτη συμπεριφορά μας είναι κάτι περισσότερο από φανερός. Μέχρι χτες ήταν κυρίως οι Γερμανοί. Τώρα προστέθηκαν στον κατάλογο των αγανακτισμένων και οι Γάλλοι. Είναι θέμα χρόνου να δούμε απέναντί μας τους πάντες.
Έχουν κουραστεί οι άνθρωποι να συζητάνε κάθε ημέρα τα ίδια πράγματα. Έχουν κουραστεί να συμφωνούν μαζί μας και στη συνέχεια να αντιμετωπίζουν συνεχώς τα ίδια προβλήματα. Είμαστε, πλέον, εξ ορισμού αναξιόπιστοι. Είμαστε ο χειρότερος εφιάλτης τους. Τους λέμε συνεχώς ψέματα και είμαστε ανίκανοι να κάνουμε τα αυτονόητα.
Μην κοροϊδευόμαστε. Εδώ έχουμε κουραστεί εμείς να λέμε τα ίδια και τα ίδια και δεν θα έχουν κουραστεί οι άλλοι να τους κάνουμε συνεχώς κολπάκια; Να τους λέμε διαρκώς ψέματα;
Δυστυχώς για μας, οι άλλοι δεν θέλουν να αγοράσουν μία θέση στον υπερβατικό κόσμο που τους πουλάμε. Ευτυχώς γι΄ αυτούς, δεν είναι διατεθειμένοι να μας ανέχονται στον αιώνα τον άπαντα. Δυστυχώς για μας, τα περιθώρια είναι ασφυκτικά μικρά...