Οι διαφορετικές προσεγγίσεις για τα μεταλλαγμένα, τα προϊόντα προστατευόμενης προέλευσης ή και τους περιορισμούς που θέτουν οι ΗΠΑ στους ξένους προμηθευτές οδηγούν ξανά «στα χαρακώματα» τις δύο πλευρές του Ατλαντικού, ενόψει της νέας συμφωνίας για το μεταξύ τους εμπόριο. Οπως γράφει το Bloomberg, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί, καλούνται και πάλι να αντιμετωπίσουν μερικά από τα πιο δύσκολα θέματα που τους χωρίζουν: τα τυριά, το κρασί, το φουά γκρα και τις μπριζόλες, ενόψει των διαπραγματεύσεων για μία πλήρη εμπορική συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ.
Και ενώ, λοιπόν, ΗΠΑ και ΕΕ φαίνονται έτοιμες να κάνουν παραχωρήσεις σε μακραίωνες διαμάχες… η καλή τους πρόθεση κινδυνεύει να διαλυθεί λόγω μιας διαμάχης για το… τυρί.
Σύμφωνα με το πρακτορείο, στο επίκεντρο βρίσκεται η επιμονή της Ευρώπης οι ΗΠΑ να αναγνωρίσουν τον γεωγραφικό προσδιορισμό, την προστασία δηλαδή που παρέχεται σε τρόφιμα και ποτά σύμφωνα με την περιοχή προέλευσής τους, τη συγκεκριμένη μέθοδο παραγωγής τους και την προέλευση των συστατικών.
Ένα καλό παράδειγμα είναι η παρμεζάνα, αναφέρει το Bloomberg. Το Parmigiano-Reggiano είναι προστατευόμενη ονομασία προέλευσης και η ΕΕ απαγορεύει την πώληση στα κράτη μέλη της άλλων τυριών που «επικαλούνται» το Parmigiano-Reggiano και φέρουν σήμανση «παρμεζάνα». Η απαγόρευση αυτή επεκτείνεται και σε προϊόντα που χαρακτηρίζονται «τύπου παρμεζάνα».
Για τις αμερικανικές εταιρείες παραγωγής τυροκομικών προϊόντων, όπως για παράδειγμα η Kraft Foods Group, αυτό σημαίνει de facto απαγόρευση των προϊόντων τους στην ΕΕ. Στην Ευρώπη η Kraft επιτρέπεται να πουλά τα προϊόντα παρμεζάνας της, τα οποία άρχισε να παράγει το 1945, υπό την ονομασία «Pamesello Italiano». Οι ΗΠΑ ισχυρίζονται ότι ορισμένα ονόματα -όπως για παράδειγμα τσένταρ ή μορταδέλα- αποτελούν κοινές λέξεις εδώ και πολύ καιρό και αποτελούν γενικές αναφορές σε προϊόντα που παρασκευάζονται παγκοσμίως.
Κατά το Bloomberg, η φέτα αποτελεί ένα καλό παράδειγμα της υπερβολής της ΕΕ. Η Ελλάδα και η ΕΕ από καιρό υποστηρίζουν πως η ονομασία φέτα θα πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο στο τυρί που φτιάχνεται στην Ελλάδα, αν και η φέτα δεν παράγεται σε μια μόνο περιοχή της Ελλάδας, αλλά σε όλη τη χώρα και με διαφορετικές ποιότητες.
Μέχρι τώρα, οι ΗΠΑ και η ΕΕ έχουν συμφωνήσει ότι διαφωνούν στην αμοιβαία αναγνώριση γεωγραφικών προσδιορισμών και διαπραγματεύονται ανά προϊόν (οι ΗΠΑ είπαν «ναι» στο Ροκφόρ και την Σαμπάνια, αλλά «όχι» στην φοντίνα και την μοτσαρέλα).
Τώρα, η ΕΕ προσπαθεί να επιβάλει την άποψή της για τους γεωγραφικούς προσδιορισμούς στις διμερής εμπορικές συμφωνίες, που θα μπορούσαν να αποκλείσουν αμερικανικά προϊόντα από αγορές όπου κυκλοφορούσαν για πολύ καιρό.