Economist: Η αναδιάρθρωση χρεών πρέπει να γίνει τώρα
Δημοσιεύτηκε: Κυρ 03 Απρ 2011, 21:50
«Είναι χρεοκοπημένες. Παραδεχτείτε το. Η Ελλάδα, η Ιρλανδία και η Πορτογαλία πρέπει να αναδιαρθρώσουν τα χρέη τους τώρα», γράφει ο Economist.
Σύμφωνα με το άρθρο, η συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών της 24-25ης Μαρτίου για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους είναι κάτι ανάμεσα «σε παραμύθι και σε αποτυχία», και οι ισχυρισμοί της Angela Merkel ότι πρόκειται για ένα μεγάλο βήμα προς τα μπροστά, δεν είναι παρά ένδειξη των πολιτικών να αυταπατώνται.
Εκτός του ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν συμφωνήσει στον τρόπο με τον οποίο θα χρηματοδοτήσουν το μόνιμο μηχανισμό διάσωσης, γιατί η Merkel αρνήθηκε να δώσει τα χρήματα που έχει υποσχεθεί το υπουργείο Οικονομικών της, είναι ξεκάθαρο ότι οι επενδυτές πιστεύουν πως οι διασώσεις της Ελλάδας και της Ιρλανδίας δεν δουλεύουν, αφού οι αποδόσεις των ομολόγων τους παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα, τονίζεται.
Σύμφωνα με τον Economist, οι επενδυτές αυτοί έχουν δίκιο. «Αυτές οι οικονομίες βρίσκονται σε μία μη διατηρήσιμη τροχιά, αν και όχι εξαιτίας της απουσίας προσπαθειών εκ μέρους των κυβερνήσεών τους». Βέβαια, το άρθρο αναγνωρίζει ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία έχουν κάνει «ηρωικές περικοπές», με την Αθήνα μάλιστα να προσπαθεί για μια πιο ανοικτή οικονομία.
Όμως, οι προοπτικές των χωρών αυτών επισκιάζονται κυρίως εξαιτίας των λαθών που γίνονται στις Βρυξέλλες, τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο.
Ο Economist θεωρεί λανθασμένη την εμμονή με τα ελλείμματα, που τελικά έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Αυτή καταδικάζει τις τρεις χώρες σε ένα πτωτικό σπιράλ, αφού τα χρέη τους διογκώνονται ως ποσοστό του ΑΕΠ και δεν μπορούν να αποπληρωθούν.
Η κατάσταση πρόκειται να γίνει χειρότερη στις 7 Απριλίου, όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αυξήσει τα επιτόκια του ευρώ, υπονομεύοντας τις προσπάθειες των χωρών για τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους.
Πάγια θέση του Economist είναι ότι η αναδιάρθρωση των χρεών θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό, όμως, το άρθρο επισημαίνει ότι αυτή τη στιγμή, τα επιχειρήματα είναι ισχυρότερα παρά ποτέ, αφού το ρίσκο της μετάδοσης της κρίσης μειώνεται. Η Ισπανία έχει πάρει αποστάσεις από την Πορτογαλία, ενώ στο παρασκήνιο, ειδικοί στο κρατικό χρέος αναζητούν τρόπους να περιορίσουν τις επιπτώσεις μιας ελεγχόμενης αναδιάρθρωσηςγια τις τράπεζες. «Οι περισσότερες τράπεζες στον πυρήνα της Ευρωζώνης μπορούν να αντέξουν το πλήγμα από τις τρεις μικρές περιφερειακές χώρες», τονίζει το δημοσίευμα.
Το μεγάλο εμπόδιο δεν είναι τεχνικό, αλλά πολιτικό, αφού η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές χώρες αντιτίθενται στην αναδιάρθρωση. «Η Ελλάδα θα πρέπει να πάψει να παριστάνει ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος του χρέους της και να πιέσει για την αναδιάρθρωση», αναφέρεται.
Όμως, ο Economist εκτιμά ότι η τελική λύση θα έρθει από το ΔΝΤ, που έχει μεγάλη εμπειρία σε τέτοιες κρίσεις. Θα πρέπει τα στελέχη του να σταματήσουν να δανείζουν και άλλο τις χώρες της Ευρώπης, εάν πρώτα δεν υπάρξει συμφωνία για το χρέος και να πιέσουν τους πολιτικούς να κάνουν το σωστό, τονίζει το άρθρο.
Σύμφωνα με το άρθρο, η συμφωνία των Ευρωπαίων ηγετών της 24-25ης Μαρτίου για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους είναι κάτι ανάμεσα «σε παραμύθι και σε αποτυχία», και οι ισχυρισμοί της Angela Merkel ότι πρόκειται για ένα μεγάλο βήμα προς τα μπροστά, δεν είναι παρά ένδειξη των πολιτικών να αυταπατώνται.
Εκτός του ότι οι Ευρωπαίοι ηγέτες δεν έχουν συμφωνήσει στον τρόπο με τον οποίο θα χρηματοδοτήσουν το μόνιμο μηχανισμό διάσωσης, γιατί η Merkel αρνήθηκε να δώσει τα χρήματα που έχει υποσχεθεί το υπουργείο Οικονομικών της, είναι ξεκάθαρο ότι οι επενδυτές πιστεύουν πως οι διασώσεις της Ελλάδας και της Ιρλανδίας δεν δουλεύουν, αφού οι αποδόσεις των ομολόγων τους παραμένουν σε πολύ υψηλά επίπεδα, τονίζεται.
Σύμφωνα με τον Economist, οι επενδυτές αυτοί έχουν δίκιο. «Αυτές οι οικονομίες βρίσκονται σε μία μη διατηρήσιμη τροχιά, αν και όχι εξαιτίας της απουσίας προσπαθειών εκ μέρους των κυβερνήσεών τους». Βέβαια, το άρθρο αναγνωρίζει ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Ιρλανδία έχουν κάνει «ηρωικές περικοπές», με την Αθήνα μάλιστα να προσπαθεί για μια πιο ανοικτή οικονομία.
Όμως, οι προοπτικές των χωρών αυτών επισκιάζονται κυρίως εξαιτίας των λαθών που γίνονται στις Βρυξέλλες, τη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο.
Ο Economist θεωρεί λανθασμένη την εμμονή με τα ελλείμματα, που τελικά έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στην ανάπτυξη. Αυτή καταδικάζει τις τρεις χώρες σε ένα πτωτικό σπιράλ, αφού τα χρέη τους διογκώνονται ως ποσοστό του ΑΕΠ και δεν μπορούν να αποπληρωθούν.
Η κατάσταση πρόκειται να γίνει χειρότερη στις 7 Απριλίου, όταν η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα αυξήσει τα επιτόκια του ευρώ, υπονομεύοντας τις προσπάθειες των χωρών για τόνωση της ανταγωνιστικότητάς τους.
Πάγια θέση του Economist είναι ότι η αναδιάρθρωση των χρεών θα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό, όμως, το άρθρο επισημαίνει ότι αυτή τη στιγμή, τα επιχειρήματα είναι ισχυρότερα παρά ποτέ, αφού το ρίσκο της μετάδοσης της κρίσης μειώνεται. Η Ισπανία έχει πάρει αποστάσεις από την Πορτογαλία, ενώ στο παρασκήνιο, ειδικοί στο κρατικό χρέος αναζητούν τρόπους να περιορίσουν τις επιπτώσεις μιας ελεγχόμενης αναδιάρθρωσηςγια τις τράπεζες. «Οι περισσότερες τράπεζες στον πυρήνα της Ευρωζώνης μπορούν να αντέξουν το πλήγμα από τις τρεις μικρές περιφερειακές χώρες», τονίζει το δημοσίευμα.
Το μεγάλο εμπόδιο δεν είναι τεχνικό, αλλά πολιτικό, αφού η ΕΚΤ και οι ευρωπαϊκές χώρες αντιτίθενται στην αναδιάρθρωση. «Η Ελλάδα θα πρέπει να πάψει να παριστάνει ότι μπορεί να σηκώσει το βάρος του χρέους της και να πιέσει για την αναδιάρθρωση», αναφέρεται.
Όμως, ο Economist εκτιμά ότι η τελική λύση θα έρθει από το ΔΝΤ, που έχει μεγάλη εμπειρία σε τέτοιες κρίσεις. Θα πρέπει τα στελέχη του να σταματήσουν να δανείζουν και άλλο τις χώρες της Ευρώπης, εάν πρώτα δεν υπάρξει συμφωνία για το χρέος και να πιέσουν τους πολιτικούς να κάνουν το σωστό, τονίζει το άρθρο.