Νέα έρευνα αυξάνει τις ελπίδες ότι το τεχνητό πάγκρεας μπορεί να βοηθήσει τους ασθενείς με διαβήτη 1 να ελέγχουν … καλύτερα τη νόσο.
Ενήλικες που πάσχουν από διαβήτη 1, σε νέα έρευνα εμφάνισαν βελτίωση στον έλεγχο του σακχάρου τη νύχτα, όταν χρησιμοποιήθηκε πειραματική συσκευή υποβοηθούμενη από υπολογιστή. Εμφανίστηκαν λιγότερα επεισόδια μείωσης των επιπέδων σακχάρου σε επικίνδυνα χαμηλά επίπεδα.
Για δεκαετίες ερευνητές προσπαθούσαν να ανακαλύψουν τρόπο αυτόματου συντονισμού παροχής ινσουλίνης με άμεσες αλλαγές στη γλυκόζη για τη διατήρηση επιθυμητών επιπέδων σακχάρου με ελάχιστη προσπάθεια.
Τεχνολογικές εξελίξεις οδήγησαν σε συσκευές που παρακολουθούν συνεχώς το σάκχαρο, καθώς και τις αντλίες ινσουλίνης.
Ερευνητές προσπαθούν τώρα να συνδέσουν τα δυο χρησιμοποιώντας πολύπλοκο λειτουργικό υπολογιστών.
Σε έρευνες που πραγματοποιήθηκαν σε παιδιά με διαβήτη 1, οι πειραματικές συσκευές αποδείχτηκαν καλύτερες από τη συμβατική αντλία ινσουλίνης για τη διατήρηση του επιθυμητού ελέγχου του σακχάρου τη νύχτα.
Η νέα έρευνα, που δημοσιεύεται στο ‘BMJ Online First’, είναι από τις πρώτες που περιγράφουν το ίδιο σε ενήλικες.
Τα βραδινά επεισόδια υπογλυκαιμίας είναι συχνά σε ασθενείς με διαβήτη 1.
Η νέα έρευνα συνέκρινε έναν πειραματικό αλγόριθμο υπολογιστή που συντόνιζε τη μέτρηση της γλυκόζης και την παροχή στην παραδοσιακή αντλία ινσουλίνης σε 24 ενήλικες με διαβήτη 1, που χρησιμοποίησαν αντλία για τουλάχιστον 3 μήνες πριν την έρευνα.
Σε μια εκδοχή, 12 ασθενείς που κατανάλωναν μέτριου μεγέθους γεύμα νωρίς το βράδυ υποβλήθηκαν είτε στη θεραπεία με το τεχνητό πάγκρεας είτε στη θεραπεία με την αντλία για 2 νύχτες, με απόσταση μιας ή 3 εβδομάδων.
Η δεύτερη εκδοχή ήταν παρόμοια, εκτός από το ότι οι 12 εναπομείναντες ασθενείς κατανάλωσαν βαρύτερο γεύμα αργότερα το βράδυ, το οποίο περιλάμβανε κρασί.
Η ερευνήτρια Roman Hovorka, από το πανεπιστήμιο του Κέμπριτζ, δήλωσε ότι υπάρχει τεχνολογία για να γίνει πλήρως αυτοματοποιημένη η διαδικασία, αλλά δεν έχει λάβει έγκριση για να τη δοκιμάσει. Και στις 2 εκδοχές η χρήση μοντέλου υποβοηθούμενου από υπολογιστή οδήγησε σε καλύτερο έλεγχο γλυκόζης σε σύγκριση με την παροχή μέσω της συμβατικής αντλίας ινσουλίνης. Ο χρόνος που πέρασε με τα επίπεδα σακχάρου να βρίσκονται στο επιθυμητό εύρος αυξήθηκε μέχρι περίπου 28% με την ‘κλειστή’ παροχή ινσουλίνης.
Ειδικός δήλωσε ότι η έρευνα σε παιδιά και ενήλικες παρέχει ισχυρές ενδείξεις ότι ένα αυτοματοποιημένο σύστημα για το συντονισμό της παρακολούθησης του σακχάρου και της παροχής ινσουλίνης είναι πιθανό και θα βελτιώσει τον έλεγχο του σακχάρου κατά τη διάρκεια της νύχτας. Ωστόσο στις έρευνες που αναφέρθηκαν μέχρι τώρα, νοσηλεύτριες μετέφεραν με χειροκίνητο τρόπο στοιχεία από το μόνιτορ γλυκόζης στον υπολογιστή και μετέδωσαν συστάσεις για την ένεση ινσουλίνης από τον υπολογιστή στην αντλία, για να βεβαιωθούν ότι οι ασθενείς έλαβαν κατάλληλες δόσεις ινσουλίνης.