
Μουρμουρίζεις, γκρινιάζεις, μάλλον με σκοπό να τραβήξεις την προσοχή του, να σου δώσει τη σημασία που νιώθεις ότι έχασες έστω και για λίγο. Και μετά, ατέλειωτοι καβγάδες χωρίς νόημα που σε τρελαίνουν, και εκείνον και εσένα. Είναι κακό συναίσθημα η παθολογική ζήλια. Καταστρέφει ό,τι όμορφο έχεις «χτίσει» με τον άνθρωπό σου, σε απομακρύνει από αυτόν και σε κάνει να νιώθεις αποδυναμωμένη και «στεγνή».
