Έξυπνοι Έλληνες, βλάκες Ιρλανδοί!

Από τις πρώτες ώρες μετά την ολοκλήρωση των εργασιών της Συνόδου Κορυφής της ευρωζώνης την Παρασκευή, ορισμένα κυβερνητικά στελέχη, υποστηριζόμενα και από πρόθυμες δημοσιογραφικές δυνάμεις, επιχειρούν να μας πείσουν, ότι η ελληνική κυβέρνηση χειρίσθηκε άψογα τη διαπραγμάτευση και έφυγε με μεγάλα δώρα από τις Βρυξέλλες, σε αντίθεση με τη νέα ιρλανδική κυβέρνηση, που έφυγε με άδεια χέρια, με τον πρωθυπουργό Έντα Κένι «ζεματισμένο» από την Μέρκελ και τον Σαρκοζί. Έξυπνοι, λοιπόν, οι Έλληνες, βλάκες οι Ιρλανδοί;

Όσοι επιχειρούν τη σύγκριση των διπλωματικών επιδόσεων Αθήνας και Δουβλίνου, καλά θα κάνουν να θυμηθούν, ορισμένα σχετικά πρόσφατα γεγονότα, που μάλλον δεν επαληθεύουν την «παπαγαλία» περί διπλωματικού θριάμβου της Ελλάδας και φιάσκου της Ιρλανδίας: ακόμη και η απελθούσα με μάλλον ατιμωτικό τρόπο προηγούμενη κυβέρνηση της Ιρλανδίας κατάφερε να διαπραγματευθεί ένα «πακέτο» δανείων από την Ευρώπη, το οποίο, αν μη τι άλλο, δεν περιελάμβανε την παραίτηση της χώρας από την ασυλία της εθνικής κυριαρχίας, για να μπορούν ανεμπόδιστα οι πιστωτές να προχωρούν σε κατασχέσεις στοιχείων της κρατικής περιουσίας, σε περίπτωση που δεν πληρωθεί μια δόση, όπως προβλέπει το μνημόνιο των «έξυπνων» Ελλήνων. Με απλά λόγια, αν η Ιρλανδία σταματήσει αργότερα να πληρώνει τις δόσεις του δικού της δανείου, θα αντιμετωπίσει μεν μια οικονομική και πολιτική θύελλα, όχι όμως και την εθνική ταπείνωση της κατάσχεσης δημόσιας περιουσίας από τους πιστωτές.

Πέραν αυτού, όμως, πόσο αποτυχημένη ήταν στην πραγματικότητα η διαπραγμάτευση του νέου Ιρλανδού πρωθυπουργού, που αμέσως μόλις έφτασε στις Βρυξέλλες δήλωσε ότι ήλθε με ισχυρή εντολή του λαού για επαναδιαπραγμάτευση των όρων του μνημονίου, για να φύγει στο τέλος (φαινομενικά…) με άδεια χέρια;

Ορισμένα φαινόμενα της ευρωπαϊκής πολιτικής πραγματικότητας ίσως να απατούν. Ο Έντα Κένι έφυγε με άδεια χέρια, επειδή αρνήθηκε να προσυπογράψει την πρόταση της Μέρκελ και του Σαρκοζί για κατάργηση του ευνοϊκού για τις επιχειρήσεις ιρλανδικού φορολογικού συστήματος, στο οποίο η χώρα του στηρίζει ολόκληρο το οικοδόμημα της ανταγωνιστικότητά της, προσελκύοντας μεγαθήρια όπως η Google στο έδαφός της, από τα οποία αντλεί το 75% των εσόδων της από εξαγωγές.

Ο Κένι δεν ήταν «έξυπνος» για να δεχθεί αυτή την καταλυτικής σημασίας υποχώρηση, με αντάλλαγμα μια μικρή μείωση του επιτοκίου. Καλά έκανε και έμεινε μέχρι τέλους σταθερός στη θέση του, ακόμη καλύτερα που άφησε τη διαπραγμάτευση να μετατραπεί σε θρίλερ, το οποίο όλα δείχνουν ότι θα κρατήσει σε όλη τη διάρκεια της κρίσιμης Συνόδου της 25ης Μαρτίου. Σε τέτοιες διαπραγματεύσεις, έχει αποδειχθεί ότι έχει σημασία ποιος θα κάνει την πρώτη υποχώρηση, ενώ είναι βέβαιο ότι σε μια τακτική Σύνοδο Κορυφής, στην οποία θα μετέχει και η βρετανική κυβέρνηση, ο Ιρλανδός πρωθυπουργός έχει να περιμένει καλύτερα αποτελέσματα, από ευνοϊκότερους συσχετισμούς. Άλλωστε, η κυβέρνησή του έχει ένα ισχυρό διαπραγματευτικό όπλο, καθώς ακόμη εκκρεμεί η απόφαση για το να θα πρέπει να «κουρευτούν» οι πιστωτές των ιρλανδικών τραπεζών, μεταξύ των οποίων οι γαλλικές και γερμανικές τράπεζες.

Εν ολίγοις, οι «βλάκες» Ιρλανδοί έπραξαν άριστα που επέμειναν μέχρι τέλους στη θέση τους και πιθανότατα θα εξασφαλίσουν πολύ καλύτερους όρους για μια συμφωνία στις 25 Μαρτίου, όταν οι «έξυπνοι» της ελληνικής αντιπροσωπείας απλώς θα παρακολουθούν τις συζητήσεις, έχοντας ήδη δεσμευθεί για όλα όσα ζήτησαν οι Γερμανοί από την πρώτη Σύνοδο. Ποιος είναι ο «έξυπνος», λοιπόν, αυτής της ιστορίας; Πάντως καλύτερα να μην τον αναζητήσουμε στην Αθήνα…