Νέο γονίδιο σχετίζεται με τη μείζονα κατάθλιψη

[Agrafos]

Έρευνα αποκαλύπτει νέο γονίδιο που σχετίζεται με τη μείζονα κατάθλιψη. Η έρευνα, που δημοσιεύεται στο περιοδικό «Neuron», υποδεικνύει έναν άγνωστο μηχανισμό για τη μείζονα κατάθλιψη και μπορεί να οδηγήσει σε μελλοντικές θεραπευτικές στρατηγικές για τη συγκεκριμένη πάθηση της διαταραχής του συναισθήματος.Ο επικεφαλής της έρευνας, Dr. Martin A. Kohli, από το Ινστιτούτο ψυχιατρικής Max Planck στο Μόναχο, δήλωσε ότι οι τρέχουσες θεραπείες για τη μείζονα κατάθλιψη είναι απαραίτητες αλλά η κλινική τους αποτελεσματικότητα δεν είναι ακόμα ικανοποιητική όπως φαίνεται από τα υψηλά επίπεδα αντίστασης στη θεραπεία και τις παρενέργειες.

Ο εντοπισμός των μηχανισμών που προκαλούν κατάθλιψη σχετίζεται με την ανακάλυψη καλύτερων αντικαταθλιπτικών.

Αν και είναι πιθανό συνδυασμός γενετικών και περιβαλλοντικών παραγόντων να συμβάλλει στη μείζονα κατάθλιψη ο εντοπισμός των γονιδίων που αποτελούν παράγοντα κινδύνου αποτελεί πρόκληση λόγω της πολυπλοκότητας της γενετικής και των σημαντικών περιβαλλοντικών παραγόντων που συνδέονται με τη νόσο. Ο Dr. Kohli πραγματοποίησε γονιδιακή έρευνα σε ασθενείς με μείζονα κατάθλιψη και τη σύγκρινε με ομάδα ελέγχου που δεν έπασχε από τη νόσο.

Εντόπισε το γονίδιο SLC6A15, ως νέο, υπεύθυνο παράγοντα για μείζονα κατάθλιψη. Το εύρημα επιβεβαιώθηκε σε εκτεταμένη έρευνα σε περισσότερους από 15.000 ανθρώπους.

Οι ερευνητές εξέτασαν τη λειτουργική σχετικότητα της γενετικής σχέσης μεταξύ του SLC6A15 και της σοβαρής κατάθλιψης.

Ήδη οι ασθενείς που δεν είχαν κατάθλιψη και έφεραν τις επικίνδυνες γενετικές ποικιλομορφίες εμφάνισαν χαμηλότερη έκφραση του SLC6A15 στον ιππόκαμπο, περιοχή που εμπλέκεται στη μείζονα κατάθλιψη. Επιπλέον, χρησιμοποιώντας απεικονιστική μέθοδο, όσοι έφεραν ποικιλομορφίες παραγόντων κινδύνου, με θετικό ιστορικό μείζονος κατάθλιψης, είχαν μικρότερο ιππόκαμπο.

Σε μοντέλο σε ζώα, η χαμηλότερη έκφραση του SLC6A15 στον ιππόκαμπο συνδεόταν με την επίδραση του χρόνιου κοινωνικού στρες, αποδεδειγμένου παράγοντα κινδύνου για κατάθλιψη.

Οι ερευνητές υποδεικνύουν ότι η μειωμένη έκφραση του SLC6A15 θα μπορούσε να οδηγήσει σε διατάραξη των κυκλωμάτων των νευρώνων που σχετίζονται με τη μείζονα κατάθλιψη.

Η Dr. Elisabeth B. Binder, δήλωσε ότι τα ευρήματα στηρίζουν την ιδέα ότι η χαμηλότερη έκφραση του SLC6A15 ιδιαίτερα στον ιππόκαμπο θα μπορούσε να αυξάνει την ευαισθησία ενός ανθρώπου στο στρες αλλάζοντας την ακεραιτότητα των νευρώνων και τη νευροδιαβίβαση στη συγκεκριμένη σημαντική περιοχή. Επειδή το SLC6A15 φαίνεται συμβατό με τη φαρμακολογική στόχευση τα ευρήματα μπορεί να προκαλέσουν την ανακάλυψη νέας ομάδας αντικαταθλιπτικών.