Σε σύγχυση βρίσκονται οι «γαλάζιοι» βουλευτές, μετά τη χθεσινή ομιλία του Αντώνη Σαμαρά στην Βουλή, με μια μεγάλη μερίδα να «διαβάζει» πίσω από τις λέξεις του Προέδρου του κόμματος στροφή 180 μοιρών στο θέμα της συναίνεσης, μια ομάδα σκληροπυρηνικών να αντιλαμβάνονται ότι «ο Πρόεδρος έδωσε το σύνθημα για εκλογική ετοιμότητα» και τους περισσότερους εκ των υπολοίπων να αναζητούν την αλήθεια ανάμεσα στα δύο. Η πραγματικότητα είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς, τουλάχιστον ως προς τη διατύπωση και την εκφορά των θέσεων του κόμματός του, εμφανίστηκε ηπιότερος απ’ ότι στη συνοπτική δήλωση της μιάμισης σελίδας, την περασμένη Παρασκευή, μετά το συμβούλιο των Πολιτικών αρχηγών. Πραγματικότητα όμως είναι και το ότι δεν παρεξέκκλινε κατ’ ελάχιστον από τις αρχικές θέσεις που έχει εκφράσει, υιοθετώντας θετική στάση π.χ. στο θέμα των αποκρατικοποιήσεων και επιμένοντας στην «κόκκινη γραμμή» της μείωσης των φορολογικών συντελεστών. Θέμα που, για τον ίδιο αποτελεί τη θεμέλιο λίθο της αναγκαίας επαναδιαπραγμάτευσης των όρων του μνημονίου, κάτι που επαγγέλεται, σχεδόν από την επομένη της υπογραφής του από κυβέρνηση και τρόικα.
Γεγονός επίσης είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς απευθυνόταν χθες σε ετερόκλητο ακροατήριο, αποτελούμενο από βουλευτές όλων των τάσεων, τους οποίους και έπρεπε να πείσει για δύο πράγματα. Πρώτον για τα όρια τα οποία έχει θέσει ο ίδιος για τη πολυσυζητημένη συναίνεση –εξηγώντας παράλληλα επαρκώς και με οικονομοτεχνικά στοιχεία τους λόγους που επιμένει στη διαφοροποίηση από τα κυβερνητικά «θέλω»- και δεύτερον, για τις αιτίες που το μπαλάκι της συναίνεσης πρέπει να πεταχτεί στο αντίπαλο πολιτικό στρατόπεδο, το οποίο λίγο- πολύ εμφάνισε ως εντολοδόχο εξωχώριων κέντρων ισχύος.
Αυτό βέβαια δεν εμπόδισε συγκεκριμένες αναγνώσεις από βουλευτές του λεγόμενου «μπλοκ των μετριοπαθών» μιας ομάδας βουλευτών -κάποιοι εκ των οποίων μάλιστα έσπευσαν να τον συγχαρούν προσωπικά μετά το τέλος της ομιλίας του- που διαπιστώνει ότι ο Α. Σαμαράς εμφανίζεται περισσότερο υποχωρητικός από την προηγούμενη θέση του, έχοντας πλέον προσδιορίσει με σαφήνεια το περίγραμμα της συναίνεσης που φέρεται διατεθειμένος να παράσχει. «Καλό θα ήταν όσοι διαβάζουν διαφοροποίηση Σαμαρά από την αρχική του γραμμή, να παρακολουθούν τον Πρόεδρο του κόμματός τους συχνότερα» σχολίασε με επιθετικό ύφος στο Newpost.gr, υψηλόβαθμος στέλεχος του Προεδρικού περιβάλλοντος.
Πρόσθεσε μάλιστα, θυμίζοντας την πρόσφατη κυβερνητική διαρροή περί ενδεχόμενης εισαγωγής στην Βουλή του Μεσοπρόθεσμου ως ένα και ενιαίο άρθρο, ότι «αν ο Πρωθυπουργός αποφασίσει την κατ’ άρθρον ψήφιση του μεσοπρόθεσμου, τι πρέπει να κάνει ο Σαμαράς, π.χ. στις αποκρατικοποιήσεις; Να καταψηφίσει; Όταν από πέρσι έχει ταχθεί υπέρ; Και όταν η δική του πρόταση πάει και παραπέρα από τα όσα προτείνει η κυβέρνηση; Κι αν ο Παπανδρέου συμφωνήσει σε μείωση των φορολογικών συντελεστών, τι θα πρέπει να πει ο Σαμαράς που πρώτος το πρότεινε; Να αρνηθεί; Ή μήπως, αν συμφωνήσει, θα λέμε την επόμενη ότι συναίνεσε ο Σαμαράς; Σε τι συναίνεσε; Στην πρότασή του; Μήπως να ξανασκεφτούμε το ενδεχόμενο να συναινεί ο Παπανδρέου στην πρόταση Σαμαρά;»...
Υπό αυτό το πρίσμα και με ξεκαθαρισμένες προϋποθέσεις, γίνεται σαφές ότι για τον Α. Σαμαρά αφ’ ενός δεν προκρίνεται η μονολιθικότητα στην αντιπολιτευτική του στάση, αφ’ ετέρου όμως η διαπραγμάτευση των φορολογικών συντελεστών σε μια λογική αντίστοιχη της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας, αποτελεί το «Α» και το «Ω» της αντιπολιτευτικής του στρατηγικής στην οποία, όπως διεφάνη και από τη χθεσινή του ομιλία, δεν προτίθεται να υποχωρήσει.