Ο Αμερικανός νομπελίστας θεωρεί αναπόφευκτες τις χρεοκοπίες στην Ευρώπη. Δηλώνει ελάχιστα εντυπωσιασμένος από τον τρόπο διαχείρισης της ευρωκρίσης και προτείνει προληπτικούς μηχανισμούς αντιμετώπισής της.Για τις εξελίξεις των ημερών το αγγλικό πρόγραμμα της Deutsche Welle έτεινε μικρόφωνο στον Κένεθ ‘Αροου, ο οποίος διετέλεσε καθηγητής στο φημισμένο Πανεπιστήμιο Stanford και τιμήθηκε με το βραβείο Νόμπελ οικονομίας το 1972.
Επίσης ήταν μέλος της ομάδας συμβούλων του Λευκού Οίκου επί προεδρίας Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι. Μας μίλησε για το ευρώ, για τον κίνδυνο διάχυσης της κρίσης από την Ελλάδα και σε άλλες χώρες. Ο ΄Αροου θεωρεί την χρεοκοπία της Ελλάδας ως μέσο μείωσης του χρέους της.
«Το σύστημα μπορεί να απορροφήσει το ελληνικό χρέος»
«Το χρέος αυτό», λέει ο Αμερικανός οικονομολόγος, «πληρώνεται τώρα από άλλες ευρωπαϊκές χώρες, τη Γερμανία και την Γαλλία κι αυτό δεν είναι βιώσιμο. Θα γίνει μια μορφή χρεοκοπίας, ή αναδιάρθρωσης ή χρησιμοποιήστε ό, τι άλλη όμορφη λέξη θέλετε. Εξάλλου, το οικονομικό μέγεθος της Ελλάδας δεν είναι και τόσο μεγάλο. Η κατάρρευση αυτών των ομολόγων σημαίνει ότι ένα κακό χρέος αναγνωρίζεται ως τέτοιο. Το ελληνικό χρέος που βρίσκεται στο τραπεζικό σύστημα της Ευρώπης δεν είναι κατ΄ αρχήν και τόσο μεγάλο, και δεύτερον, η εντύπωσή μου είναι ότι το σύστημα μπορεί να απορροφήσει τις ζημίες. Η Ισπανία είναι διαφορετική περίπτωση και η Ιταλία ακόμη περισσότερο. Το ιταλικό κοινοβούλιο πήρε μέτρα, στοχεύει στην εξυγίανση των δημοσιονομικών μέσα σε δύο χρόνια κι έχω την εντύπωση ότι η χώρα έχει επίγνωση του προβλήματος και θα το αντιμετωπίσει σε αντίθεση με την Ισπανία, που η οικονομία της είναι σε κακή κατάσταση».
Ο Αμερικανός οικονομολόγος δεν αφιερώνει και τα καλύτερα λόγια στον τρόπο που οι Ευρωπαίοι ηγέτες προσπαθούν να διαχειριστούν την κρίση.
«Υπάρχει έλλειμμα κεντρικής ηγεσίας»
Χρειάζονται προληπτικοί μηχανισμοί, υποστηρίζει ο Άροου. «Τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα ενός συστήματος που λειτουργεί καλά είναι οι προληπτικοί μηχανισμοί του και η σιωπηρή χορήγηση μικρών ποσών χωρίς πολλές διαπραγματεύσεις και εκ των προτέρων», υποστηρίζει ο ΄Αροου.
«Υπάρχει έλλειμμα κεντρικής ηγεσίας. Οι πλούσιες χώρες διαπραγματεύτηκαν μόνον μεταξύ τους για το ποια θα αναλάβει το βάρος. Η κάθε μια έχει διαφορετικούς εσωτερικούς περιορισμούς. Είναι άλλο, εάν υπάρχει μια κεντρική κυβέρνηση κι αυτό είναι μέρος του προβλήματος».
Τι συμβουλή θα έδινε ο Κένεθ ‘Αροου στους ευρωπαίους ηγέτες;
«Πρέπει να αφήσουν τις αγορές να κάνουν τη δουλειά τους ως ένα σημείο, γιατί
παίρνουν ένα μέρος του φορτίου από τις πλάτες των πολιτικών. Η ιδέα να αποφεύγεται κάθε είδους χρεοκοπία είναι ένα μη βιώσιμο ιδανικό. Χρειάζονται ακόμη κοινές δράσεις προληπτικού χαρακτήρα. Πολλές καταστάσεις δεν θα είχαν διογκωθεί, αν αντιμετωπίζονταν με το σωστό τρόπο».