Τέλος στην παραφιλολογία για την συμπαραγωγή ενέργειας στην Ελλάδα, (που εκφράστηκε εσχάτως με επιθέσεις μέσω δημοσιευμάτων), έδωσε η απάντηση του επιτρόπου ενέργειας της ΕΕ κ. Γκίντερ Έτινγκερ, σε σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή των Πρασίνων κ. Τρεμόπουλου. Αντικείμενο της ερώτησης του κ. Τρεμόπουλου ήταν εν ολίγοις, αν συνάδει ο νέος ελληνικός νόμος «Λειτουργία Ενεργειακών Αγορών, Ηλεκτρισμού και Φυσικού Αερίου» , που προβλέπει σειρά ευνοικών ρυθμίσεων για τους σταθμούς συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού- θερμότητας Υψηλής απόδοσης (ΣΗΘΥΑ), -μεγαλύτερη των οποίων στη χώρα μας είναι αυτή της Αλουμίνιο της Ελλάδος- με την ευρωπαϊκή πολιτική στο χώρο της ενέργειας και ειδικότερα με την πολιτική στο χώρο των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας
Η απάντηση του κ. Έτινγκερ ήταν σαφέστατη, καθώς χαρακτηρίζει αναγκαία τη στήριξη των μονάδων συμπαραγωγής εξηγώντας και το θεσμικό πλαίσιο αλλά και τα οφέλη:
Όπως αναφέρει, η συμπαραγωγή ηλεκτρισμού θερμότητας είναι επιβεβλημένη και υποχρεωτική για τα κράτη-μέλη ώστε να είναι βιώσιμη, καθώς συμβάλλει στον περιορισμό των εκπομπών, στη μείωση των απωλειών συστήματος και στην εξοικονόμηση ενέργειας.
Σύμφωνα με την απάντηση του κ. Έτινγκερ στον Έλληνα ευρωβουλευτή, στην οδηγία για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (2009/28/ΕΚ) ορίζονται για κάθε κράτος-μέλος δεσμευτικοί στόχοιγια την αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στο εθνικό ενεργειακό μίγμα μέχρι το 2020, δεν ρυθμίζονται τα καθεστώτα στήριξης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ευρωπαϊκό επίπεδο και εναπόκειται στα κράτη-μέλη να αποφασίσουν σχετικά με το είδος του καθεστώτος στήριξης και το επίπεδο στήριξης που σκοπεύουν να εφαρμόσουν.
Ωστόσο, όλα τα εφαρμοζόμενα (ή προγραμματιζόμενα) μέτρα στήριξης πρέπει να περιγράφονταιστα εθνικά σχέδια δράσης για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΕΣΔΑΕ) που τα κράτη-μέλη υποχρεούνται να υποβάλλουν στην Επιτροπή.
Επίσης, επισημαίνεται ότι, δυνάμει της οδηγίας για τη συμπαραγωγή (2004/8/ΕΚ), τα κράτη-μέλη υποχρεούνται να προβλέπουν εθνικά προγράμματα στήριξης για συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης, σύμφωνα με τους κανόνες της Συνθήκης, ιδίως όσον αφορά στις κρατικές ενισχύσεις και στην ελεύθερη κυκλοφορία. Ωστόσο, στην εν λόγω οδηγία δεν καθορίζεται ούτε απαγορεύεται συγκεκριμένο μέσο στήριξης.
Από την απάντηση του Ευρωπαίου επιτρόπου προκύπτει σαφώς ότι η Επιτροπή δεν κάνει κανέναν διαχωρισμό μεταξύ μονάδων παραγωγής από ανανεώσιμες πηγές και μονάδων συμπαραγωγής υψηλής απόδοσης, παραπέμποντας στην οδηγία για τις ΑΠΕ (2009/28/ΕΚ) και τους δεσμευτικούς στόχους των κρατών-μελών για το εθνικό ενεργειακό μίγμα μέχρι το 2020.
Επίσης, η κοινή και απολύτως όμοια αντιμετώπιση από πλευράς της Ε.Ε. των ΑΠΕ και των μονάδων ΣΗΘΥΑ όσον αφορά στη στήριξή τους, η οποία είναι απολύτως αναγκαία και επιβεβλημένη προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι.
Ειδικότερα δε ως προς τα εθνικά καθεστώτα στήριξης, τονίζεται ότι «τα κράτη-μέλη υποχρεούνται να προβλέπουν εθνικά προγράμματα στήριξης για συμπαραγωγή υψηλής απόδοσης»,αναγνωρίζοντας ότι η συμπαραγωγή χρήζει οπωσδήποτε ενίσχυσης προκειμένου να είναι βιώσιμη, τηρώντας βεβαίως τους κανόνες της Συνθήκης, ενώ εναπόκειται στην απόλυτη διακριτική ευχέρειά τους να επιλέξουν το είδος της στήριξης.