Η συντεταγμένη χρεοκοπία δεν είναι ένα παιχνίδι ούτε ένα θέατρο σκιών. Και τις τελευταίες ημέρες ακούγεται συνέχεια. Είναι προφανές ότι όπως το πάει η κυβέρνηση, το παραμύθι δεν πάει πολύ μακρύτερα από την 6η δόση. Για το λόγο αυτό και η τελική ευθεία ακόμα και ο τρόπος που θα χρεοκοπήσουμε πρέπει να γίνει έτσι ώστε να αφαιρέσει βάρη και να ανοίξει ο δρόμος της ανάκαμψης και όχι με τρόπο που θα καταδικάσει για μια δεκαετία την χώρα στο περιθώριο.Αυτό απαιτεί ένα επιτελείο που να μπορεί να κάνει ένα μεγα-deal. Με γνώσεις και άντερα. Οχι βλαχο-τσαμπουκάδες όπως έγιναν στην Τρόικα, αλλά παίκτες που να ξέρουν σκάκι. Η σημερινή κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες. Τα πράγματα έχουν φθάσει στο απροχώρητο και όλη η υφήλιος λέει ότι θα χρεοκοπήσουμε. Ακόμα κι αν γίνει αυτό, όμως, σημασία έχει πώς. Πρώτα από όλα η περικοπή του χρέους μπορεί να είναι μια τεράστια ανακούφιση, δεν θα πρέπει όμως να μας απομονώσει από τις αγορές. Αντίθετα θα πρέπει να αποτελέσει το καθαρτήριο γεγονός, που θα ξεκαθαρίσει το τοπίο και θα φέρει κεφάλαια στην χώρα. Αυτό όμως θα απαιτήσει ανταλλάγματα και διαπραγματεύσεις με συγκεκριμένους νόμους, που οι πιστωτές μας αναγνωρίζουν. Η στείρα άρνηση του ρόλου των αγορών είδαμε που οδήγησε. Στο κάτω κάτω η ίδια η Ευρώπη -αν οι Γερμανοί δεν βάλουν τα λεφτά- υποδουλώνεται στις αγορές και σκύβει το κεφάλι. Εμείς θέλουμε ρεαλισμό και τόλμη. Η χώρα έχει ικανούς ανθρώπους κι έμπειρους στον ευρύτερο επιχειρηματικό χώρο. Ας τους φωνάξει ο κ. Βενιζέλος. Στο κάτω κάτω με τους περισσότερους από αυτούς μιλά συχνά πυκνά. Το πακέτο των νέων μέτρων καθυστερημένο και μονόχνοτο δεν πείθει όχι μόνο τους βασικούς πιστωτές μας αλλά ούτε και τον λαό για να το εφαρμόσει. Ο χρόνος είναι πια πολύτιμος και κάθε μέρα μετρά διπλά.
Εμμένω στην άποψη ότι αν δεν πληρώσουμε τους φόρους μας, έστω στον βαθμό που μπορούμε ο καθένας, η χώρα θα χρεοκοπήσει από μόνη της.