Η Κίνα διευρύνει την επιρροή της στην Ευρώπη

Εκμεταλλευόμενη τα οικονομικά προβλήματα που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, η Κίνα διευρύνει την επιρροή της στην γηραιά ήπειρο με τεράστιες επενδύσεις και αγορές κυβερνητικών ομολόγων από καταχρεωμένα κράτη-μέλη. Αυτή η στρατηγική ενδέχεται να οδηγήσει στην οικονομική εξάρτηση της Ευρώπης από την Κίνα, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Η ανερχόμενη υπερδύναμη κεφαλαιοποιεί έξυπνα την κρίση του Ευρώ με στόχο να διευρύνει την πολιτική και οικονομική επιρροή της στην Ευρώπη. Οι ευκαιρίες εξάλλου που έχει ώστε να επιδείξει την «συμπάθεια» της είναι πάμπολλες. Με υποσχέσεις για οικονομική βοήθεια και δηλώσεις υποστήριξης του Ευρώ, η Κίνα στοχεύει στην σταθεροποίηση του μεγαλύτερου πλέον εμπορικού της εταίρου, προωθώντας ταυτόχρονα τα συμφέροντα της.

Βοήθεια στην Ευρωζώνη

Η προσφορά βοήθειας προορίζεται κυρίως προς τα προβληματικά κράτη-μέλη, ήτοι Πορτογαλία, Ιρλανδία, Ιταλία, Ελλάδα και Ισπανία, γνωστά και ως PIIGS. Με την κίνηση αυτή το Πεκίνο επιδιώκει να τα καταστήσει σταθερούς της συμμάχους εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στο παρελθόν και σε μία περίοδο όπου οι επενδυτές απαξιούσαν, η Κίνα δείχνοντας το «φιλικό» της πρόσωπο προς την Ελλάδα, την Ισπανία και την Ιταλία, αγόρασε κυβερνητικά ομόλογα. «Θα συνεχίσουμε να παράσχουμε βοήθεια ώστε χώρες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες να μπορέσουν να τις αντιμετωπίσουν» είχε τονίσει τότε ο Κινέζος πρωθυπουργός Ουέν Τζιαμπάο.

Μιλώντας στη Βουλή των Ελλήνων, ο κ. Ουέν υποσχέθηκε ότι η Κίνα θα αγοράσει Ελληνικά ομόλογα μόλις επαναρχίσουν να κυκλοφορούν στις διεθνείς αγορές. Αν και επρόκειτο για υποσχέσεις, εντούτοις οι αγορές τις αντιμετώπισαν ως ψήφο εμπιστοσύνης στο Ευρώ. Εξάλλου προέρχονταν από έναν άνθρωπο ο οποίος εμπλέκεται στην στρατηγική αξιοποίησης των τεράστιων αποθεμάτων ρευστού που διαθέτει το Πεκίνο και ανέρχονται στο €1.9 τρισεκατομμύρια Ευρώ. Από αυτά το 70% έχει επενδυθεί σε ομόλογα που εκδόθηκαν σε δολάρια.

Αλλαγή στρατηγικής

Εκείνο που οδήγησε τους Κινέζους στην επένδυση των τεράστιων αποθεμάτων τους σε χώρες που δεν συναλλάσσονται με δολάρια ήταν η διαπίστωση ότι ο κύριος οφειλέτης τους, οι ΗΠΑ, εξακολουθούν να επιφέρουν πλήγματα στο δολάριο με την χαλαρή νομισματική τους πολιτική.

Ένας από τους πρωτεργάτες αυτής της πρωτοβουλίας είναι ο Γιου Γιογκντιγκ, επιφανής οικονομολόγος και γνωστός και σαν ο «δολοφόνος του δολαρίου». Αν και παραδέχεται ότι άλλα νομίσματα «δεν είναι οι ιδανικοί αντικαταστάτες των αμερικανικών ομολόγων», εντούτοις επισημαίνει ότι μία τέτοια κίνηση θα επιτρέψει στο Πεκίνο να μειώσει τις ζημιές από μία ενδεχόμενη μείωση της ισοτιμίας του αμερικανικού νομίσματος.

Οι στρατηγικές του Πεκίνου εκπονούνται από τους επενδυτικούς διευθυντές της Κρατικής Διεύθυνσης Συναλλάγματος. Πέρσι, ο διοικητής της Ζου Ζιατσουάν προκάλεσε παγκόσμια αναστάτωση όταν πρότεινε την αντικατάσταση του δολαρίου με ένα υπερεθνικό νόμισμα, πρόταση που καταρτίστηκε από ανώτατα στελέχη της Κινεζικής κυβέρνησης. Στο ίδιο μήκος κύματος και ο διευθυντής του Κινεζικού Οργανισμού Επενδύσεων, ο οποίος απάντησε αρνητικά σε αίτημα ευρωπαίων αξιωματούχων να περιορίσει τις επενδύσεις στην γηραιά ήπειρο σε ποσοστό μόνο 10%. Το κεφάλαιο του οργανισμού ανέρχεται στα $200 δισεκατομμύρια δολάρια.

Επενδύσεις παντού

Στην Ελλάδα, πριν ακόμη ξεσπάσει η κρίση, ο ναυτιλιακός κολοσσός Cosco υπέγραψε συμφωνία εκμίσθωσης των εγκαταστάσεων του λιμανιού του Πειραιά για 35 χρόνια. Μέχρι το 2015, η Κίνα στοχεύει να αυξήσει την ετήσια μεταφόρτωση εμπορευματοκιβωτίων από 800.000 που είναι σήμερα, στα 3,7 εκατομμύρια. Στην Ιρλανδική πόλη ‘Αθλον, Κινέζοι επενδυτές μελετούν την ανέγερση τεράστιου συνεδριακού και εκθεσιακού κέντρου για τα προϊόντα τους. Στην Πορτογαλία, ο οργανισμός Διεθνής Κινεζική Ενέργεια μελετά την αγορά μετοχών στον εγχώριο παροχέα ενέργειας, ενώ αμφότερες οι εταιρείες επιδιώκουν συνεργασία για την παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας σε Ευρώπη, Αφρική και Βραζιλία. Αλλά και από την Ρώμη, ο κ. Ουέν υποσχέθηκε στους Ιταλούς ότι μέχρι το 2015, το εμπορικό ισοζύγιο των δύο χωρών θα διπλασιαστεί.

Δεσμευόμενη να βοηθήσει τις καταχρεωμένες χώρες του Ευρωπαϊκού νότου, η Κίνα ενισχύει αφενός την δική της βιομηχανία και αφετέρου αναμένει από τους Ευρωπαίους να είναι πιο συνεργάσιμοι σε πολιτικό επίπεδο. Η Κίνα, τεχνηέντως διατηρεί χαμηλή την συναλλαγματική ισοτιμία για το εθνικό της νόμισμα, το γιουάν, γεγονός που της επιτρέπει να διατηρεί χαμηλές τιμές για τα προϊόντα της.

Σε συνάντηση με την Καγκελάριο Μέρκελ, ο κ. Ουέν εξασφάλισε την υποστήριξη της σε ένα ζήτημα το οποίο ανεπιτυχώς ήγειρε για χρόνια. Η κ. Μέρκελ υποσχέθηκε ότι θα υποστηρίξει την επιθυμία της Κίνας να αναγνωριστεί ως οικονομία της αγοράς από την ΕΕ στα επόμενα 5 χρόνια. Αυτό θα καταστήσει δύσκολο για την ΕΕ να προσβάλει τις εξαιρέσεις που ισχύουν στη φορολόγηση των φθηνών κινεζικών προϊόντων και στην μεταφορά τεχνολογίας.

«Πως διαπραγματεύσαι με τον τραπεζίτη σου;»

Όσο οι Ευρωπαϊκές χώρες θα εξαρτώνται όλο και περισσότερο από την Κίνα, τόσο θα αυξάνεται και το ρίσκο που αναλαμβάνουν, όπως εξάλλου ισχύει με την Αμερική. «Πως θέτεις σκληρούς όρους στη διαπραγμάτευση με τον τραπεζίτη σου;» δήλωσε η υπουργός εξωτερικών Χίλαρι Κλίντον σύμφωνα με τις αποκαλύψεις του Wikileaks.

Αυτή την περίοδο το Πεκίνο βρίσκεται σε στάση αναμονής για το ύψος των κονδυλίων που θα διαθέσει για αγορά κυβερνητικών ομολόγων από τις χώρες του ευρωπαϊκού νότου. Τα ομόλογα είναι «εξαιρετικά επικίνδυνα» προειδοποίησε ο οικονομολόγος Γι Ζιάνρογκ, προσθέτοντας ότι «από την στιγμή που η ΕΕ δεν έχει επιλύσει τις εσωτερικές της διαφωνίες, η Κίνα θα πρέπει να αναβάλει μία τέτοια απόφαση.» Μόνο όταν θα επιδοθεί σε «πολιτικό παζάρι» θα ήταν φρόνιμο για την Κίνα να αγοράσει ευρωομόλογα, και «μόνο μερικά», πρόσθεσε. Ελάχιστη επένδυση, μέγιστη επιρροή – αυτή είναι η στρατηγική του Πεκίνου για την Ευρώπη.