Στη μάχη για την επιβίωση της Ευρωζώνης τα προσχήματα πέφτουν σιγά - σιγά. Η Ιρλανδία συγκρούεται με τη Γαλλία για τους συντελεστές εταιρικής φορολογίας, η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχουν αψιμαχίες σχετικά με την Πορτογαλία και οι Έλληνες έχουν πόλεμο με όλους, όπως και μεταξύ τους. Η σύγκρουση που οι επενδυτές πρέπει, ωστόσο, να παρακολουθούν προσεκτικά είναι αυτή που αρχίζει ανάμεσα στη Φρανκφούρτη και το Βερολίνο, γιατί αυτή θα δώσει στη λύση της κρίσης της Ευρωζώνης το τελικό σχήμα της. Οι θεσμοί που εμπλέκονται είναι από τη μια πλευρά η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και από την άλλη πλευρά η γερμανική κυβέρνηση και το γερμανικό κοινοβούλιο. Η ΕΚΤ επιμένει να αντιτίθεται στη συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών σε μια αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Αυτή ήταν και αυτή παραμένει η θέση του προέδρου της τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ: πρέπει πάση θυσία να αποφευχθεί ένα ‘πιστωτικό γεγονός’ στην Ελλάδα. Αυτή ήταν παλαιότερα η θέση και της γερμανικής κυβέρνησης. Όμως δεν είναι πλέον. Ο Υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε θέτει τη συμμετοχή του ιδιωτικού τομέα σαν προϋπόθεση για τη συμμετοχή της Γερμανίας στην περαιτέρω χρηματοδότηση της Αθήνας.
Πρόκειται για μια στροφή 180 μοιρών του Βερολίνου, αλλά ποιος, με εξαίρεση την ΕΚΤ, δεν έχει κάνει στροφές κατά τη διάρκεια της κρίσης; Η μορφή που μπορεί να πάρει η συμμετοχή των ιδιωτών στην περαιτέρω χρηματοδότηση της Αθήνας δεν είναι σαφής. Μια δυνατότητα είναι η μετακύλιση του ελληνικού χρέους στα πρότυπα της Πρωτοβουλίας της Βιέννης – όπου οι επενδυτές, ή σημαντικό μέρος τους, θα δεχτούν να πάρουν νέα ελληνικά ομόλογα 7ετούς διάρκειας όταν τα ομόλογα που κατέχουν σήμερα θα φτάσουν στη λήξη τους. Το ερώτημα είναι αν αυτή η ρύθμιση ανταποκρίνεται στον ορισμό της ΕΚΤ για το ‘πιστωτικό γεγονός’. Αν η συμμετοχή των ιδιωτών επενδυτών είναι 100% εθελοντική, ίσως ο κ. Τρισέ να πειστεί για τη λύση.
Οι δύο πλευρές που έχουν τον κρίσιμο ρόλο για την επίλυση της κρίσης της Ευρωζώνης και την επιβίωση του ευρώ επομένως έχουν φτάσει σε σύγκρουση. Θεωρητικά αυτό θα έπρεπε να ανησυχεί τις αγορές. Αλλά στην πραγματικότητα, η εξέλιξη αυτή φέρνει στην επιφάνεια τα κρίσιμα προβλήματα, κι έτσι θα επιταχύνει αντί να καθυστερήσει τη επίλυση της κρίσης. Καθώς η κρίση εισέρχεται στο αποφασιστικό της στάδιο, οι επενδυτές πρέπει να παρακολουθούν προσεκτικά αυτό που θα ακολουθήσει.