Η φτώχεια απειλεί στην ΕΕ το 24% του πληθυσμού, δηλαδή 124 εκατομμύρια ανθρώπους, συμπεραίνει στην έκθεσή της για την Κοινωνική Προστασία ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO). Τα κεκτημένα του ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου, που συνέβαλε καθοριστικά στην αντιμετώπιση της φτώχειας μετά το B' Παγκόσμιο Πόλεμο και άνοιξε το δρόμο για την ευημερία, υπονομεύονται με βραχυπρόθεσμα προγράμματα προσαρμογής.Τα πρώτα χρόνια της κρίσης (2008-2009) σε 48 χώρες με υψηλά και μεσαία εισοδήματα υπήρχαν ακόμα πακέτα τόνωσης της οικονομίας ύψους 1,8 τρισεκατομμυρίων ευρώ, από τα οποία περίπου το 25% διοχετεύονταν στο κράτος προνοίας. Από το 2010 όμως οι περισσότερες κυβερνήσεις ξεκίνησαν διαδικασία «εξυγίανσης των οικονομικών και πρόωρων περικοπών των δαπανών», σημειώνεται στην έκθεση. Οι περικοπές αυτές «θέτουν σε κίνδυνο» την αποτελεσματικότητα του συστήματος κοινωνικής προστασίας, δηλαδή ασφαλιστικών και συνταξιοδοτικών ταμείων.
Για την Ελλάδα η έκθεση του διεθνούς οργανισμού καταγράφει μείωση των μισθών του δημοσίου κατά 30% από το 2010, ενώ σε χώρες όπως η Ισπανία και η Πορτογαλία οι αντίστοιχοι μισθοί περικόπηκαν κατά 5%. Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι το 2012 η χώρα μας μείωσε τις δαπάνες για τη δημόσια υγεία από το 1,9% στο 1,33 του ΑΕΠ. Σημειώνεται επίσης ότι το 2013 πάνω από το 35% του ελληνικού πληθυσμού ζούσε σε ανέχεια.
Ο Διεθνής Οργανισμός Εργασίας (ILO) αναμένει ότι συνολικά 122 χώρες, από τις οποίες 82 αναπτυσσόμενες, θα περιορίσουν και φέτος τις δημόσιες δαπάνες τους. Σύμφωνα με τους ειδικούς το κράτος προνοίας αποτελεί συχνά προϋπόθεση για την οικονομική ανάπτυξη, επειδή στηρίζει στην ουσία το εισόδημα των νοικοκυριών, αλλά και την ζήτηση στο εσωτερικό μιας χώρας.
Στην έκθεση επισημαίνεται ότι την ώρα που πολλές βιομηχανικές χώρες προχωρούσαν σε περιστολή των δημοσίων δαπανών, ικανός αριθμός χωρών με μεσαία κατά κεφαλήν εισοδήματα αύξησαν τις δαπάνες για το κράτος προνοίας. Έτσι για παράδειγμα η Κίνα έδωσε αυξήσεις στους μισθούς, αλλά ταυτόχρονα διασφάλισε συντάξεις για ακόμα περισσότερους πολίτες της. Παρόμοιες εξελίξεις παρατηρούνται και στην Βραζιλία, σημειώνεται στην έκθεση.
Για την πλειονότητα του παγκόσμιου πληθυσμού ωστόσο το θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα στην κοινωνική ασφάλεια παραμένει μακρινό όνειρο. Μόνο το 27% του παγκόσμιου πληθυσμού έχει πρόσβαση στο κοινωνικό κράτος, μόλις το 12% των ανέργων λαμβάνει επιδόματα, ενώ το 48% των ανθρώπων γύρω στα 65 δεν παίρνουν σύνταξη.