Το πλοίο ετοιμάζεται να πέσει στα βράχια. Είναι θέμα χρόνου και μόνο. Κι εκείνοι, προτιμούν να είναι κυβερνήτες σε ένα απομακρυσμένο νησί μεταξύ των όποιων επιζώντων, από το να δώσουν ένα χέρι για να αποφευχθεί το μοιραίο. Παπανδρέου και Σαμαράς είναι δύο τραγικές φιγούρες που είχαμε την ατυχία να τους συναντήσουμε την ίδια ακριβώς ώρα στην χειρότερη στιγμή του Έθνους. Τέτοιες κακές συμπτώσεις συμβαίνουν μία φορά στα δέκα χιλιάδες χρόνια...Δεν μπορούν να συμφωνήσουν, δεν μπορούν να σώσουν την χώρα από την καταστροφή. Ο κύριος Παπανδρέου αναζητά λύση για την επόμενη ημέρα, όταν θα συγκροτείται η αντιπολίτευση έναντι του κ. Σαμαρά και θέλει να ελέγχει απόλυτα τις εξελίξεις. Εκείνοι που προσπαθούν να τον πείσουν για την κυβέρνηση σκιών είναι άνθρωποι που θα επιδιώξουν να κλείσουν μέσα σε δύο μήνες όλες τις εκκρεμείς υποθέσεις που έχουν με την διαπλοκή. Μερικές ακόμη χαριστικές συμβάσεις, σαν εκείνες που έγιναν στην Θεσσαλονίκη για τις παράνομες μεταγραφές στα πανεπιστήμια...
Ο κ. Σαμαράς είναι όμηρος των επιλογών του. Κατέλαβε ένα αστικό κόμμα με την βοήθεια ακραίων στοιχείων και τώρα είναι υποχρεωμένος να ξεχρεώσει τα γραμμάτια. Το ερώτημα είναι πολύ σκληρό για τον κ. Σαμαρά: Αν ήταν ο ίδιος στην θέση του κ. Παπανδρέου, τι πολιτική θα είχε ακολουθήσει; Γνωρίζει ότι η επαναδιαπραγμάτευση ήταν ένα ανέκδοτο. Ξέρει ότι περιθώρια ελιγμών δεν υπάρχουν και ότι η αμέσως επόμενη επιλογή είναι έξοδος από την Ευρώπη και η δραχμή. Τι θα κάνει; Θα θέσει υπεράνω των προσωπικών του δεσμεύσεων το συμφέρον της χώρας;
Ο κ. Παπαδήμος είναι μία αξιόπιστη λύση. Αλλά αυτή τορπιλίζεται από όσους νομίζουν ότι μέσα από παιγνίδια μικροπολιτικής θα εξυπηρετήσουν τα δικά τους συμφέροντα. Το συμφέρον της χώρας είναι να αναλάβει μία κυβέρνηση ευθύνης για τους επόμενους τρεις μήνες. Κι έπειτα, εφόσον σωθούμε, ας αναλάβει όποιος θέλει. Ακόμη κι αν είναι η γάτα ή ο σκύλος του κ. Σαμαρά ή του κ. Παπανδρέου. Αλλά αυτοί οι επόμενοι τρεις μήνες είναι κρίσιμοι. Ας σταθούν, λοιπόν, για μία έστω φορά στο ύψος των περιστάσεων.