Η υπόθεση της συγκρότησης μεταβατικής κυβέρνησης μετά από το πολυήμερο θρίλερ ακυβερνησίας που έζησε η χώρα προκάλεσε σοβαρές ανακατατάξεις στο πολιτικό σκηνικό. Ο μεν Γιώργος Παπανδρέου υποχρεώθηκε σε αναγκαστική παραίτηση από την πρωθυπουργία. Ο δε Αντώνης Σαμαράς υποχρεώθηκε σε στροφή απέναντι στην αντιμνημονιακή πολιτική του, κινδυνεύοντας να βγει από την κορυφή τους αντιμνημονιακού μπλοκ, το οποίο εξακολουθεί να αναζητά εκφραστή.
Η στάση που αναγκάστηκε να τηρήσει ο Αντώνης Σαμαράς τον οδήγησε σήμερα σε μια ιδιαιτέρως δύσκολη εξίσωση. Οι αντιδράσεις εύλογες από το γαλάζιο στρατόπεδο, καθώς η αντιμνημονιακή πολιτική της Ν.Δ. αποτέλεσε 18 μήνες τώρα τον πιο ισχυρό δίαυλο επικοινωνίας και ταύτισης με το κοινωνικό κλίμα που επικρατεί, αλλά και τη βάση της ασκούμενης αντιπολίτευσης.
Μήπως, η Νέα Δημοκρατία χάνει τον θεσμικό της ρόλο, αυτό της αξιωματικής αντιπολίτευσης;
Αυτό είναι κάτι που φαίνεται ότι τρομάζει τόσο τον ίδιο το Σαμαρά, όσο και τον… Γ. Παπανδρέου. Κανένας από τους δύο αρχηγούς δεν επιθυμεί μια τέτοια εξέλιξη, φυσικά για διαφορετικούς λόγους ο καθένας.
Ο Αντώνης Σαμαράς επιχειρεί να διατηρήσει τον αντιπολιτευτικό του λόγο, διατηρώντας σαφείς αποστάσεις από την μεταβατική κυβέρνηση, προκειμένου να μην αφήσει την Αριστερά να πάρει κεφάλι στο «αντιμνημονιακό μπλοκ».
Την ίδια ώρα ο Γ. Παπανδρέου συστρατεύεται στο θέμα της Αριστεράς με τον Αντώνη Σαμαρά προκειμένου τα άπλετα αντιπολιτευτικά περιθώριά της – τα οποία θα διεκδικήσει – να μην λειτουργήσουν αρνητικά για το ΠΑΣΟΚ προκαλώντας απώλειες εν όψει των εκλογών της 19ης Φεβρουαρίου.
Παπαδήμος: Ρυθμιστής ή εφιάλτης;
Οι σημερινές, αλλά και οι επερχόμενες εξελίξεις, εξαρτούνται εν πολλοίς από ένα πρόσωπο κλειδί στο πολιτικό σκηνικό. Ένα πρόσωπο ομολογουμένως κοινής αποδοχής, και κύρους τόσο στο εσωτερικό, όσο και στο εξωτερικό, που στη δεδομένη στιγμή για τη χώρα μας είναι το ζητούμενο.
Ο λόγος για το Λουκά Παπαδήμο, το νέο πρωθυπουργό της χώρας, ο οποίος καλείται να παίξει το ρόλο του ρυθμιστή ή του πρωταγωνιστή στο νέο πολιτικό σκηνικό που διαμορφώνεται.
Ο Γ. Παπανδρέου παραδίδοντας την εξουσία στο Λουκά Παπαδήμο με την συγκατάθεση του Αντώνη Σαμαρά και του Γ. Καρατζαφέρη, ευχήθηκε – θέλουμε να πιστεύουμε – την καλή εξέλιξη όλων των σκοπέλων και των δύσκολων διαδικασιών που έχει να περάσει η χώρα.
Ωστόσο, η αίσια έκβαση των προσπαθειών της παρούσας κυβέρνησης θα χρεωθεί ως επιτυχία στον κ. Παπαδήμο, στη στρατηγική, την τακτική και την συνέπειά του.
Μπορεί ο κ. Παπαδήμος να μην έχει εκφράσει ποτέ δημόσια τις πολιτικές του φιλοδοξίες, ωστόσο τα τελευταία χρόνια ήταν πολύ κοντά σε κόμματα και σε πολιτικά πρόσωπα. Το σενάριο που θέλει τον Παπαδήμο σε πρωταγωνιστικό ρόλο και μετά την 19η Φεβρουαρίου, δικαιολογεί φόβους, ανασφάλειες και καθυστερήσεις.
Ο θόρυβος στην Ιπποκράτους και στη Συγγρού προκαλείται κυρίως από το σενάρια που θέλει πολιτικούς και οικονομικούς κύκλους να προσπαθούν προκειμένου να αναδειχθεί μια νέα πολιτική τάση-πόλος στον πολιτικό χώρο, ικανή να σταθεί απέναντι στο παρακμασμένο πολιτικό σύστημα του δικομματισμού.
Η επιχειρούμενη αλλαγή του πολιτικού σκηνικού με την παραίτηση Παπανδρέου, την δέσμευση Σαμαρά και την επιλογή Παπαδήμου στην εξουσία βρίσκεται πολύ κοντά στη δημιουργία μιας νέας ηγετικής μορφής, που με το χρίσμα του Σωτήρα, θα οδηγηθεί να διαβεί τον δικό του Ρουβίκωνα.
Αν η δημιουργία ενός τρίτου πόλου με ισχύ ανάλογη αυτής των δύο μεγάλων κομμάτων, ξεκίνησε μέσα από τις παρούσες συνθήκες και με την επιλογή του Λουκά Παπαδήμου στην εξουσία, θα φανεί από τις επόμενες δημοσκοπήσεις. Αν αυτοί που τον στηρίζουν θα συνεχίσουν να το κάνουν, θα τον αποθεώσουν στα γκάλοπ διαφορετικά θα τον αποδομήσουν, όπως έγινε με τον Κώστα Καραμανλή, τον Κώστα Σημίτη στο παρελθόν και τον Γιώργο Παπανδρέου.